Η ανακάλυψη, η ανάπτυξη και η εξέλιξη των δυνατοτήτων κάθε παιδιού αποτελούν πολύτιμη κληρονομία για την πορεία του ως ενήλικα. Η συμβολή των γονιών σε αυτή την προσπάθεια είναι καθοριστικής σημασίας και υλοποιείται με πολλές και διαφορετικές ενέργειες. Στόχος του άρθρου είναι να παρουσιάσει σημαντικά στάδια της διαδικασίας αυτής ξεκινώντας από την ανακάλυψη των ταλέντων και καταλήγοντας στην δημιουργία δεξιοτήτων απαραιτήτων για την ενήλικη ζωή.

Το καλοκαίρι είναι η αγαπημένη εποχή των παιδιών! Το κολύμπι στη θάλασσα είναι αναπόσπαστο κομμάτι των καλοκαιρινών διακοπών. Μερικές φορές όμως μπορεί να συμβούν απρόσμενα γεγονότα, όπως το τσίμπημα της μέδουσας. Η μέδουσα ή τσούχτρα είναι θαλάσσιος οργανισμός που αποτελείται από ένα στρογγυλό σώμα και μακριά πλοκάμια που μπορούν να εγχύσουν δηλητήριο μέσω των νηματοκύστεων που περιέχει. Οι μέδουσες τσιμπούν τους ανθρώπους όχι για να τους επιτεθούν αλλά όταν κάποιος τις αγγίξει.

Τα τσιμπήματα της μέδουσας ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς τη σοβαρότητα. Τις περισσότερες φορές προκαλούν πόνο και τοπικό ερεθισμό στο δέρμα. Ορισμένες φορές μπορεί να οδηγήσουν σε συστηματική αντίδραση στο σώμα. Σπάνια τα τσιμπήματα μέδουσας είναι απειλητικά για τη ζωή. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δε χρήζουν νοσηλείας στο νοσοκομείο.

Υπάρχουν αρκετά είδη μεδουσών. Στην Κύπρο, οι μέδουσες που κυκλοφορούν είναι: η ξενική Rhopilema nomadica (νομαδική μέδουσα), η Cassiopea andromeda (ανάποδη μέδουσα), η  Aurelia aurita (ονομάζεται μέδουσα “γυαλί”), η Cotylorhiza tuberculate (έχει χρώμα καφεκίτρινο και μοιάζει με τηγανητό αυγό), η Rhizostoma pulmo (γαλάζια μέδουσα) και η μωβ μέδουσα (Pelagia nostiluca). Εντονότερες αντιδράσεις προέρχονται από τις μωβ μέδουσες και τη νομαδική μέδουσα.

Ποια είναι τα συμπτώματα των τσιμπημάτων της μέδουσας;

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα τσιμπήματα από μέδουσα προκαλούν ήπια τοπικά συμπτώματα που υποχωρούν σε λίγες μέρες και δεν είναι απειλητικά για τη ζωή. Τα συνήθη σημεία και συμπτώματα των τσιμπημάτων μέδουσας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Τοπικά συμπτώματα όπως: κάψιμο, τσούξιμο και τοπικό πόνο στο σημείο του τσιμπήματος.
• Κόκκινα, καφέ ή μωβ ίχνη στο δέρμα σαν "αποτύπωμα" της επαφής των πλοκαμιών με το δέρμα.
• Τοπικά κνησμός. Ο κνησμός μπορεί να διαρκέσει μια βδομάδα.
• Πρήξιμο τοπικά.
• Σπασμωδικός πόνος που ακτινοβολεί στο πόδι ή στο χέρι

Τα σοβαρά τσιμπήματα μέδουσας μπορούν να επηρεάσουν πολλαπλά συστήματα του σώματος και να προκαλέσουν μια κατάσταση που ονομάζεται αναφυλαξία και τα κύρια συμπτώματα που εμφανίζονται είναι η δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση. Η αναφυλαξία που είναι μια σπάνια κατάσταση που ακολουθεί το τσίμπημα μέδουσας συμβαίνει συνήθως 20 λεπτά μετά το τσίμπημα. Η μέδουσα που σχετίζεται πιο συχνά με την αναφυλαξία είναι η box μέδουσα που περιοδεύει κυρίως στην Αυστραλία και το Νότιο Ειρηνικό ωκεανό.

Τα σημεία και συμπτώματα των σοβαρών τσιμπημάτων μέδουσας περιλαμβάνουν τα πιο κάτω:

• Πόνος στο στομάχι, ναυτία και έμετος
• Πονοκέφαλος
• Μυϊκός πόνος ή σπασμοί
• Αδυναμία, υπνηλία, λιποθυμία και σύγχυση
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Καρδιακά προβλήματα
• Αναφυλαξία (σοβαρή αλλεργική αντίδραση)

Από τί εξαρτάται η σοβαρότητα του τσιμπήματος της μέδουσας;

Η σοβαρότητα της αντίδρασης εξαρτάται από τα πιο κάτω:

• Το είδος και το μέγεθος της μέδουσας.
• Τη διάρκεια της έκθεσης στα κεντριά.
• Το μέγεθος του δέρματος που έχει επηρεαστεί.
• Σοβαρότερη αντίδραση παρατηρείται στα παιδιά

Πώς αντιμετωπίζεται  το τσίμπημα μέδουσας;

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δε χρειάζεται να επισκεφθείτε το νοσοκομείο για να αντιμετωπίσετε το τσίμπημα μέδουσας. Τα περισσότερα τσιμπήματα μεδουσών είναι ακίνδυνα και αντιμετωπίζονται με απλά βήματα:

• Ξεπλύνετε τα πλοκάμια και το δηλητήριο από τη περιοχή του τσιμπήματος με θαλασσινό νερό.
• Μην τρίβετε το τραυματισμένο σημείο.
• Χρησιμοποιώντας τσιμπιδάκι φρυδιών  ή γάντια ή κάρτα αφαιρέστε τα πλοκάμια που βλέπετε στο δέρμα σας.
• Εφαρμόστε μείγμα από σόδα και θαλασσινό νερό στην περιοχή του τσιμπήματος και όταν ξεραθεί αφαιρέστε με μια πιστωτική κάρτα για να φύγουν τυχόν πλοκάμια που έμειναν. Για τη μωβ μέλισσα δε χρησιμοποιείται ξύδι γιατί μπορεί να οδηγήσει  σε περισσότερη απελευθέρωση δηλητηρίου από τις νηματοκύστεις. Για τη μωβ μέδουσα προτιμάτε το θαλασσινό νερό μόνο του ή σε αναλογία 1:1 με μαγειρική σόδα.
• Μπορείτε να εφαρμόσετε τοπικά λοσιόν καλαμίνης ή κορτιζόνης εάν είναι έντονα η κοκκινίλα και ο κνησμός στην περιοχή.
• Τοπικά πάγος μπορεί να μειώσει το πρήξιμο και τον πόνο ή ζεστό νερό τοπικά εάν υπάρχει.
• Σε περιπτώσεις έντονου κνησμού μπορεί να σας δοθεί αντιισταμινικό σιρόπι.
• Αναλγητικά όπως παρακεταμόλη ή ιβουπροφαίνη για τον πόνο.

Σε περίπτωση που εμφανιστεί σοβαρή αλλεργική αντίδραση όπως πρήξιμο στο πρόσωπο, βράγχος στη φωνή, δυσκολία στην αναπνοή, λιποθυμία ή τάση για λιποθυμία, εάν το εξάνθημα επεκταθεί στο σώμα τότε θα πρέπει να προσκομίσετε το θύμα στο τμήμα επειγόντων περιστατικών.

Γενικές οδηγίες:

1. Οι ναυαγοσώστες της περιοχής συνήθως γνωρίζουν αν η παραλία έχει μέδουσες και το είδος.
2. Αν κάνετε σερφ ή κατάδυση σε ωκεανό καλό θα ήταν να φοράτε προστατευτικό μαγιό.
3. Σε περίπτωση που δείτε μια μέδουσα καθώς κολυμπάτε μείνετε μακριά από τα πλοκάμια της.
4. Οι μέδουσες που έχουν ξεβραστεί στην ακτή μπορεί να σας τσιμπήσουν και περιέχουν δηλητήριο στα πλοκάμια τους.
5. Θα πρέπει άμεσα να αναζητήσετε τη βοήθεια ειδικού εάν παρουσιάσετε ένα από τα πιο κάτω μετά το τσίμπημα μέδουσας (τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται συνήθως εντός 20 λεπτών από το τσίμπημα):

• Πρήξιμο στα μάτια ή στα χείλη
• Αν εμφανίσετε δυσκολία στην αναπνοή
• Αν εμφανίσετε ζάλη ή τάση για λιποθυμία ή σύγχυση
• Αν το εξάνθημα επεκταθεί σε όλο το σώμα

Πηγή: Paidiatros.com

Τι είναι η λαρυγγομαλακία;

Η λαρυγγομαλακία είναι η συχνότερη εκ γενετής ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει κυρίως θορυβώδη αναπνοή (συριγμό) αλλά κάποτε και δύσπνοια στα νεογνά. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το τοίχωμα από το οποίο αποτελείται ο λάρυγγας, δηλαδή ο χόνδρος και ο βλεννογόνος (το εσωτερικό κάλυμμα του χόνδρου) είναι μαλακά και χαλαρά σε βαθμό που κατά την διάρκεια της εισπνοής συμπίπτουν και αποφράσσουν την αναπνευστική οδό του λάρυγγα και προκαλούν συγκεκριμένα συμπτώματα.

Ποια τα συμπτώματα της λαρυγγομαλακίας;

Το κυριότερο σύμπτωμα της λαρυγγομαλακίας είναι η θορυβώδης αναπνοή, κάτι σαν σφύριγμα κατά την διάρκεια της εισπνοής. Αυτό συνήθως παρουσιάζεται μερικές μέρες μέχρι εβδομάδες μετά την γέννα και είναι κάτι που μπορεί να προκαλέσει από ανησυχία μέχρι και πανικό στους γονείς. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία αλλά βεβαίως είναι ορθό να πάρετε την γνώμη του παιδιάτρου σας. Ο παιδίατρος σας το πιο πιθανό είναι να σας καθησυχάσει και σπανιότατα μπορεί να σας παραπέμψει σε παιδο-ωτορινολαρυγγολόγο ή παιδοπνευμονιολόγο. Συνήθως, τα συμπτώματα υποχωρούν πριν την ηλικία των δυο χρονών. 

Πώς γίνεται η διάγνωση της λαρυγγομαλακίας;

Η διάγνωση της λαρυγγομαλακίας γίνεται με την βοήθεια του ιατρικού ιστορικού και της κλινικής εξέτασης από τον γιατρό σας. Συγκεκριμένα, όπως προαναφέρθηκε, στις περισσότερες περιπτώσεις το συχνότερο και συνήθως μοναδικό σύμπτωμα είναι η θορυβώδης αναπνοή. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία εξέταση (αίματος, ακτινολογική κτλ) που να μπορεί να θέσει τη διάγνωση με βεβαιότητα.  Άρα ο γιατρός στηρίζεται ουσιαστικά στο ιστορικό που παίρνει από τους γονείς και από την εξέταση του παιδιού.

Ποια η θεραπεία της λαρυγγομαλακίας;

Στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται μόνο περιοδική παρακολούθηση από τον γιατρό και θεραπεία με αντιόξινα φάρμακα. Ο λόγος για την αντιόξινη θεραπεία είναι η συχνή παλινδρόμηση γαστρικών υγρών (τα οποία είναι όξινα) από το στομάχι προς τον οισοφάγο (και πολλές φορές προς το λάρυγγα) που παρατηρείται στα βρέφη και μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της λαρυγγομαλακίας. Χειρουργική επέμβαση τίθεται αναγκαία μόνο εάν παρουσιαστούν συμπτώματα πέραν της θορυβώδης αναπνοής, όπως επεισόδια μελανιάσματος (κυάνωση) και στασιμότητα βάρους του βρέφους. Η χειρουργική επέμβαση ονομάζεται επιγλοττοπλαστική και επιτελείται από ειδικό παιδο-ωτορινολαρυγγολόγο.

Πηγή: Paidiatros.com

Ο καύσωνας μπορεί να επηρεάσει περισσότερο τα παιδιά από τους μεγάλους για τους πιο κάτω λόγους:

1. Ο λόγος επιφάνειας σώματος προς τον όγκο σώματος είναι μεγαλύτερος στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνεται πολύ πιο εύκολα η θερμοκρασία σώματος ενός παιδιού σε σχέση με ενός ενήλικα όταν αυτό εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες.

2. Η θερμότητα που παράγεται από το μεταβολισμό του παιδιού ανά μάζα σώματος είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους ενήλικες.

3. Τα παιδιά έχουν λιγότερη εφίδρωση σε σχέση με τους ενήλικες . Άρα και η ικανότητα για μείωση της θερμοκρασίας σώματος από την εξάτμιση του ιδρώτα είναι μειωμένη. Για τους πιο πάνω λόγους τα παιδιά επηρεάζονται πολύ πιο εύκολα από τις ψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος. Γι αυτό και σε περιόδους καύσωνα χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή.

Δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο φαντάζεστε για το μωρό σας, αρκεί να φροντίζετε να το χρησιμοποιείτε με το σωστό τρόπο!

Σας φαίνεται τόσο μικρούλι κι εύθραυστο! Ακόμα, λοιπόν, κι αν το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά, εσείς μπορεί ν’ ανησυχείτε μήπως το μωράκι σας κρυώσει. Όμως η καλοκαιρινή ζέστη -ειδικά αν το μωρό είναι μικρό και δεν πρόκειται να πάτε διακοπές- μπορεί ν’ αποδειχθεί πολύ χειρότερη από το κλιματιστικό απ’ το οποίο λανθασμένα προσπαθείτε να προστατέψετε το μικρό σας.

Βλέπετε, το σύστημα ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματος είναι ανώριμο στα μωρά, τα οποία γι’ αυτό το λόγο είναι πιο ευαίσθητα στις ακραίες θερμοκρασίες -τη ζέστη και το κρύο. Αυτό σημαίνει ότι για τα μωρά η ζέστη είναι περισσότερο ανυπόφορη και επικίνδυνη απ’ ό,τι για μας. Κι επειδή το μωρό δεν μπορεί να σας πει αν ζεσταίνεται, χρειάζεται να είστε διπλά παρατηρητικοί: ελέγχετε τακτικά αν είναι ιδρωμένο, παρατηρήστε αν γκρινιάζει ή είναι ανήσυχο και νευρικό, αν είναι αναψοκοκκινισμένο ή έχει βγάλει κάποιο εξάνθημα. Όλα αυτά μπορεί ν’ αποτελούν σημάδια ότι το μωρό ζεσταίνεται, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να φροντίσετε άμεσα να το δροσίσετε δίνοντάς του υγρά και ελαφρώνοντας το ρουχισμό του ή ανάβοντας το κλιματιστικό, το οποίο κάθε άλλο παρά απαγορευτικό είναι στην περίπτωση αυτή.

Η σωστή χρήση του κλιματιστικού

Το μωρό μπορεί να είναι στον ίδιο χώρο όπου λειτουργεί κλιματιστικό και μάλιστα μπορεί να υπάρχει κλιματιστικό ακόμα και στο δωμάτιο που αυτό κοιμάται. Αρκεί να θυμάστε:

1. Πριν μπει σε λειτουργία το κλιματιστικό, χρειάζεται να έχει γίνει καλή συντήρηση.

2. Αν η συσκευή είναι παλιάς τεχνολογίας, θα ήταν σκόπιμο να επενδύσετε σ' ένα καινούργιο κλιματιστικό με καλύτερες προδιαγραφές σε ό,τι αφορά την προστασία της υγείας.

3. Όταν γίνεται η αλλαγή φίλτρων από τον ειδικό, φροντίστε να ενημερωθείτε για τους τύπους τους και την προστασία που εξασφαλίζουν προτιμώντας τα φίλτρα υψηλής απόδοσης.

4. Ρυθμίστε τη θερμοκρασία ώστε να μην ζεσταίνεστε αλλά ούτε να κρυώνετε. Λάβετε υπόψη ότι μόλις δροσίσει μέσα στο σπίτι ίσως χρειαστεί να χαμηλώσετε το κλιματιστικό.

5. Φροντίστε ο αέρας από το κλιματιστικό να μην «χτυπά» το μωρό, ιδιαίτερα όταν κοιμάται, αλλά και μέσα στο αυτοκίνητο, που ο χώρος είναι περιορισμένος.

6. Να κλείνετε το κλιματιστικό σε τακτά χρονικά διαστήματα και να ανοίγετε τα παράθυρο, ώστε να γίνεται συχνή ανανέωση του αέρα ή αφήστε ένα παράθυρο λίγο ανοιχτό, ώστε να μην ξηραίνεται η ατμόσφαιρα.

7. Να τινάζετε και να πλένετε τακτικά τα υφάσματα επιπλώσεων που κατακρατούν σκόνη, όπως ριχτάρια, κουρτίνες, καλύμματα, να ξεσκονίζετε τις ηλεκτρονικές συσκευές -γιατί κι αυτές έλκουν σκόνη- και να καθαρίζετε με υγρό πανί τις επιφάνειες του σπιτιού.

8. Μην επιτρέπετε σε κανέναν να καπνίζει στους χώρους που εισέρχεται το μωρό. Το μέτρο αυτό θα πρέπει να είναι δύο φορές πιο αυστηρό, όταν χρησιμοποιείτε κλιματιστικό, γιατί ο καπνός κάθεται πάνω στα υφάσματα επιπλώσεων.

9. Σε ότι αφορά τα ρούχα, ο κανόνας είναι ότι το μωρό χρειάζεται να είναι λίγο πιο ζεστά ντυμένο απ’ ότι εσείς. Αν ο μπαμπάς δεν φορά μπλούζα, ένα μπλουζάκι και μία πάνα αρκούν για το μωρό. Αν όμως χρησιμοποιείτε κλιματιστικό, καλό είναι το μωράκι να είναι ντυμένο με ελαφριά βαμβακερά ρουχαλάκια.

10. Αν θέλετε να αφήστε το κλιματιστικό όλο το βράδυ αναμμένο στο χώρο που κοιμάται το μωρό, αφήστε λίγο ανοιχτό το παράθυρο και σκεπάστε το μωρό με ένα σεντονάκι.

Γνωρίστε τους κινδύνους και προνοήστε!

Ο πιο σοβαρός κίνδυνος σε περίπτωση που δεν έχει γίνει σωστή συντήρηση του κλιματιστικού είναι η λεγόμενη «νόσος των λεγεωνάριων». Προέρχεται είναι ένα μικρόβιο που αναπτύσσεται και πολλαπλασιάζεται με την αύξηση της θερμοκρασίας από τα λιμνάζοντα νερά στο κλιματιστικό και μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία, τοξική εγκεφαλοπάθεια, μυαλγίες ακόμα και θάνατο. Αν και προσβάλλει ενήλικες, μπορεί να προσβάλει σε μικρό ποσοστό και βρέφη. Κίνδυνος για μυϊκό σπασμό (κράμπα) ή ραιβόκρανο μπορεί να υπάρξει σε περίπτωση που ο ψυχρός αέρας «χτυπά» απευθείας το μωρό. Τέλος, αν ο αέρας δεν ανανεώνεται τακτικά, η ατμόσφαιρα ξηραίνεται και είναι πιθανό το μωρό να εκδηλώσει συμπτώματα δύσπνοιας ή απόφραξης.

Σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται προσοχή;

Σ' όλες τις περιπτώσεις που ακολουθούν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κλιματιστικό. Όμως, προτιμήστε η συσκευή να μην είναι στο δωμάτιο που έχετε το μωρό, εκτός αν η ζέστη είναι πολύ έντονη και άρα πιο επικίνδυνη. Σε κάθε περίπτωση, φροντίστε ο αέρας να ανανεώνεται συχνά. Όλα αυτά είναι απαραίτητα για:

1. Πρόωρα μωρά

2. Μωρά 8-10 μηνών στα οποία έχει διαγνωστεί άσθμα, πνευμονοπάθεια ή καρδιοπάθεια

3. Μωρά που παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα

Πηγή: Paidiatros.com

Τι είναι η ζήλια;

Η ζήλια είναι το δυσάρεστο συναίσθημα που νιώθει κάποιος όταν πιστεύει πως ένας άλλος είναι ανώτερος από εκείνον ή αγαπιέται περισσότερο από εκείνον.

Η ζήλια είναι κάτι το «κακό», κάτι το οποίο μπορούμε να αποφύγουμε;

Όχι! Είναι ένα απολύτως φυσιολογικό συναίσθημα αντίδρασης. Το παιδί δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα πρέπει να μοιράζεται την αγάπη των γονιών του. Είναι μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης του παιδιού και μια άριστη εμπειρία να ξεπεράσει το παιδί τον εαυτό του, να προοδεύσει και να δομηθεί. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέλφια είναι και συναγωνισμός, που βοηθά τα παιδιά μιας οικογένειας να μεγαλώσουν. Η ζήλια είναι ο θεμέλιος λίθος της εικόνας του εαυτού μας, αλλά και της αποδοχής του εαυτού μας. Ο αδελφός ή η αδελφή παίζουν σημαντικό ρόλο στην κατασκευή της προσωπικότητας του παιδιού. Ο «άλλος» επιτρέπει στο κάθε παιδί να αυτοπροσδιοριστεί καλύτερα, μέσω του εντοπισμού της διαφοράς και της ομοιότητας.

Πώς εκδηλώνεται η ζήλια;

Η ζήλια μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους από τα παιδιά. Ορισμένα εκφράζουν το φόβο πως τα αγαπούν λιγότερο με απόσυρση, άλλα με επιθετικότητα ή διαταραχή της συμπεριφοράς. Κάποια επιλέγουν να απομονωθούν, ενώ άλλα παλινδρομούν και φέρονται σα «μικρότερα».

Παίζει ρόλο η θέση στη σειρά γέννησης του παιδιού, στην ένταση των αντιδράσεων της ζήλιας;

Από τα συναισθήματα ζήλιας δεν γλιτώνει κανένα παιδί της οικογένειας, όποια κι αν είναι η θέση του! Πόσο τυχερό δηλαδή πρέπει να αισθάνεται ένα παιδί που μοιράζεται το δωμάτιο, τα παιχνίδια ή τη σημασία των γονιών και των συγγενών του με τα αδέλφια του;

Ο πρωτότοκος χάνει το θρόνο του, ζηλεύει την τρυφερότητα που δείχνουν οι γονείς προς τον «εισβολέα», το δευτερότοκο. Από τη μεριά το, ο δεύτερος ζηλεύει τα προνόμια που απολαμβάνει ο μεγαλύτερος, λόγω της ηλικίας του. Αν γεννηθεί και τρίτο παιδί, ο δευτερότοκος μεταμορφώνεται σε «μεσαίο» και αναρωτιέται γιατί να έχει έναν πιο μεγάλο που του λέει τι να κάνει κι έναν πιο μικρό που είναι φοβερά χαϊδεμένος. Ο μικρός πάλι, ζηλεύει αυτά που οι άλλοι δυο γνώρισαν προτού ο ίδιος γεννηθεί και πάει λέγοντας ...

Η ένταση των αντιδράσεων της ζήλιας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως την ευφυία των παιδιών, τα όρια αντοχής τους στην αποστέρηση και τις σχέσεις που το καθένα έχει με τους γονείς του, καθώς και από τις αντιδράσεις των γονιών στις πρώτες εκδηλώσεις της ζήλιας τους.

Ποια θεωρείται η ιδανική διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα αδέλφια, ώστε η ζήλια να είναι λιγότερη;

Οι νέες έρευνες δείχνουν ότι η ιδανική διαφορά ηλικίας είναι έξι με εφτά χρόνια. Είναι η ηλικία που

(α) μειώνεται η επιθετικότητα

(β) το παιδί είχε το χρόνο να δημιουργήσει τις προσωπικές του οικογενειακές αναμνήσεις

(γ) έχει κερδίσει την αυτονομία του και

(δ) έχει ήδη φίλους, εκτός από γονείς και έτσι έχει λιγότερο ανάγκη την παρουσία τους.

Η ζήλια έχει την ίδια ένταση ανάμεσα στα αδέλφια του ίδιου ή διαφορετικού φύλου;

Όταν το φύλο είναι το ίδιο, οι ανταγωνισμοί είναι εντονότεροι στο πλαίσιο της αδελφικής σχέσης. Οι συγκρίσεις είναι πιο άμεσες σε όλους τους τομείς και αφορούν τη σχολική επίδοση, τις αθλητικές επιδόσεις, την ομορφιά, την κοινωνικότητα κ.λπ. Ο ανταγωνισμός για την απόσπαση της προσοχής του γονιού είναι συχνά τρομακτικός!

Στην περίπτωση που τα αδέλφια είναι διαφορετικού φύλου, υπάρχει και η δικαιολογία ότι ο άλλος είναι όντως «διαφορετικός» και έτσι μειώνονται κάπως οι συγκρίσεις. Όμως και πάλι δε θα αποφευχθούν οι διαμάχες εξαιτίας των διαφορετικών προσανατολισμών λόγω φύλου και των διαφορετικών ενδιαφερόντων. Εδώ μεγάλο ρόλο , θα παίξουν και οι «προτιμήσεις» της μαμάς και του μπαμπά προς κάποιο από τα παιδιά τους.

Δίνω περισσότερη σημασία στο πρώτο (ή στο μεσαίο ή στο μικρό ή στο τέταρτο...) και όμως αυτό πάλι ζηλεύει! Πού κάνω λάθος σαν γονιός;

Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως η ζήλια είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα αντίδρασης. Η ζήλια δεν είναι παρά μια εκδήλωση πόνου και μια έκκληση για βοήθεια και καλοσύνη από τον ενήλικα. Το παιδί που ζηλεύει αγαπά και μισεί συγχρόνως. Αν οι γονείς δεν κάνουν τραγικά λάθη, όπως καταστολή και τιμωρία της εκδήλωσης της ζήλιας ή διάπραξη αδικίας, η επιθετική συμπεριφορά εξαλείφεται. 

Η έκφραση της ζήλιας εκφράζει και τη γενικότερη δομή της οικογένειας που χτίζεται γύρω από εφτά μεγάλους άξονες: (1) τη συζυγική σχέση, (2) τη σχέση των γονιών με καθένα από τα παιδιά τους, (3) τις σχέσεις μεταξύ αδελφών, (4) τη σχέση της οικογένειας με τον έξω κόσμο, (5) τις επαγγελματικές υποχρεώσεις των γονιών, (6) τον διαθέσιμο οικογενειακό χρόνο και (7) το σύστημα διαπαιδαγώγησης που υιοθετεί η οικογένεια. 

Κάθε αδελφική σχέση είναι ιδιαίτερη και χαρακτηρίζεται από την ακολουθία των γεννήσεων, το φύλο, τις περιστάσεις της γέννησης και τον αριθμό των παιδιών που την αποτελούν, τη φύση και την ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού και την άποψη του γονιού για το κάθε παιδί... Είναι φανερό πως για να αντιμετωπίσουμε τη ζήλια θα πρέπει να δούμε το θέμα, όχι μόνο από την άποψη του «πόση σημασία» δίνουμε στο παιδί που ζηλεύει, αλλά και από την άποψη της γενικότερης μας στάσης απέναντι στην αδελφική σχέση.

Πώς θα αντιμετωπίσω τη ζήλια του παιδιού μου;

Ακολουθούν κάποιες πρακτικές εισηγήσεις:

• Ασχοληθείτε εναλλάξ με τα παιδιά σας. Θα πρέπει να φροντίσετε να υπάρχει ισορροπία και να διαθέσετε ξεχωριστό χρόνο σε όλα τα παιδιά της οικογένειας

• Μην υποχρεώνετε το πρωτότοκο παιδί να «μεγαλώσει» απότομα. Αφήστε το να ζει σαν παιδί της ηλικίας του, δώστε του καμιά φορά την άδεια να είναι «μικρό»

• Ενθαρρύνετε το παιδί σας να εκφράσει όλα όσα νιώθει και δείξτε κατανόηση και τρυφερότητα. Μην επιβεβαιώνετε άθελα σας αυτό που το παιδί φοβάται, δηλαδή την απώλεια της αγάπης σας

• Αποφύγετε τις συγκρίσεις (για ομορφιά, σχολική επίδοση, αθλητικές επιδόσεις κ.λπ.). Δεχτείτε τη διαφορετικότητα των παιδιών σας!

• Αφήστε κάποιες φορές το νεογέννητο με τους παππούδες ή με κάποιους φίλους. Έτσι θα μπορέσετε να αφιερώσετε τον ελεύθερο χρόνο σας στα άλλα σας παιδιά

• Ας έχει το κάθε παιδί και τα δικά του παιχνίδια, το δικό του χώρο (δωμάτιο ή έστω μια γωνιά ή ένα συρτάρι αποκλειστικά δικό του...). Τα αδέλφια δεν είναι απαραίτητο να τα μοιράζονται όλα και να παίζουν συνεχώς μαζί!

• Αφήστε το πρωτότοκο να αναλάβει περισσότερα καθήκοντα, αν είναι έτοιμο, αντίστοιχα όμως θα πρέπει να απολαμβάνει περισσότερα προνόμια και περισσότερη ελευθερία

• Μην κρύβεστε και μη λέτε ψέματα! Εκφράστε την ξεχωριστή αγάπη σας προς όλα τα παιδιά σας, χωρίς να φοβάστε την αντίδρασή τους

• Χρειάζεται σαφήνεια και ακρίβεια στη ρύθμιση της επικοινωνίας στην οικογένεια (ποιος μιλά και πότε, κανείς δε διακόπτεται...). Η συνεργασία στις οικιακές εργασίες, η διάταξη των θέσεων στο αυτοκίνητο και στο τραπέζι, η σειρά στο μπάνιο και στον ύπνο, το ποιος παίρνει δώρο όταν ένα από τα παιδιά γιορτάζει(!) κ.λπ., κ.λπ. θα πρέπει να διευθετηθούν πολύ συγκεκριμένα

• Αποφύγετε τις παγίδες του «ποιος άρχισε» και του «ποιος φταίει». Δε γίνεται να φταίει πάντα ο μεγάλος ή πάντα ο μικρός... Στηρίξετε την ικανότητα των παιδιών να βρίσκουν μόνα τους τη λύση. Τα αδέλφια πρέπει να βρουν την τάξη μόνα τους, μέσα από την εμπειρία. Μη λαμβάνετε θέση και εκφράστε την απεριόριστη αγάπη σας και στο «δύσκολο» παιδί σας. Βοηθήστε το να αποδεχτεί τη θέση και την πορεία του. Αν συστηματικά χειραγωγείται συναισθηματικά από τ’ αδέλφια του κάποιο παιδί σας, βοηθήστε το να αντιδράσει και να αναπτύξει τις συναισθηματικές του άμυνες. Αν τίθεται θέμα ασφάλειας ή συστηματικής εκμετάλλευσης, τότε παρεμβαίνετε χωρίζοντας απλώς τους «μονομάχους»

• Θέστε σαφείς κανόνες που θα εμποδίσουν την επιθετική συμπεριφορά μεταξύ τους. Για παράδειγμα: το μεγαλύτερο παιδί δε χτυπά το μικρότερο, έχει όμως το δικαίωμα να αμυνθεί εφόσον εκείνο του επιτεθεί, ή απαγορεύονται οι βρισιές, τα επίθετα, οι κλωτσιές, οι δαγκωματιές, η ρίψη αντικειμένων κ.λπ.

• Δεχτείτε όλα τα συναισθήματα των παιδιών σας, αλλά συγχρόνως βάλτε όρια στην ανάρμοστη συμπεριφορά, θέτοντας λογικές και σταθερές συνέπειες

• Με λίγα λόγια:

1. Χαλαρώστε και προσπαθήστε να είστε ειλικρινείς με τα παιδιά σας

2. Δώστε απλόχερα αγάπη

3. Αφιερώστε χρόνο στα παιδιά σας. Μια φορά μεγαλώνουν και σας χρειάζονται...

4. Παρεμβαίνετε μόνο εκεί που είναι απόλυτα αναγκαίο

5. Θέστε ξεκάθαρα όρια και αφήστε το παιδί να υποστεί τις συνέπειες από την παράβασή τους

6. Αποδεχτείτε τη διαφορετικότητα των παιδιών σας και προπαντός

7. Ξεπεράστε την ειδυλλιακή εικόνα της οικογένειας, στην οποία όλοι είναι πάντα αγαπημένοι και μονιασμένοι!!!

 

Πηγή: Paidiatros.com

Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να βιώνεις το θαύμα της ζωής μέσα από τα ευτυχισμένα, χαρούμενα, λαμπερά μάτια του παιδιού σου.  Είναι όμορφο όταν σε βλέπει να τρέχει κοντά σου, να σε σφίξει στην αγκαλιά του και να σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο που εκπέμπει ικανοποίηση και θετική αύρα.

Ευτυχισμένο παιδί! Δύσκολο θέμα να το αγγίξει κανείς. Δύσκολη λέξη η ευτυχία, πολύπλευρη!  Ο καθένας τη βιώνει μέσα από τα δικά του οράματα.  Και αν επιχειρήσεις να την ορίσεις πολύ πιθανόν κάτι να σου διαφύγει.  Η ευτυχία έχει πολλά και πολύπλοκα πλοκάμια. Απόλυτη ευτυχία ίσως να μην υπάρχει. Και η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι απλή.  Η ζωή δεν είναι μια ευθεία γραμμή έχει τα πάνω και κάτω της και ευτυχισμένος είναι αυτός που καταφέρνει να κουνά το νήμα της ζωής πιο ψηλά.  Μπορείτε να κάνετε πράγματα για το παιδί σας που θα το βοηθήσουν να νιώθει όμορφα και να μπορεί να απολαμβάνει κάθε στιγμή της ζωής του.

Αγαπήστε τον εαυτό σας

Η αγάπη, η αποδοχή, ο σεβασμός προς τον εαυτού μας είναι βασική αρχή για να αρχίσει να οικοδομείται ο χαρακτήρας του παιδιού μας.  Ο αυτοσεβασμός πηγάζει από ένα άτομο με συγκροτημένη σκέψη που έχει την ικανότητα να ελέγχει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του χωρίς να καταπιέζεται αλλά ούτε και να τα αγνοεί.  Προσπαθήστε να αναγνωρίσετε αν χρειάζεστε ψυχολογική στήριξη και βοήθεια, κάντε το για να προστατεύσετε το παιδί σας. Ρωτήστε απλά ερωτήματα τον εαυτό σας.  Είμαι καλά; Αισθάνομαι όμορφα;  Μην το αγνοείτε, δώστε χρόνο στον εαυτό σας και αγαπήστε τον.  Δείχνοντας αγάπη και σεβασμό στον εαυτό σας θα αποτελέσετε ένα καλό πρότυπο στην πορεία της ανατροφής του παιδιού σας.

Αφιερώστε ποιοτικό χρόνο στα παιδιά σας                                                            

Η ευτυχία του παιδιού σας δεν κρύβεται στα ακριβά δώρα αλλά στο χρόνο που περνάτε μαζί του.  Περάστε ποιοτικό χρόνο με το παιδί σας. Τα «χαζά», απλά παιγνίδια που το κάνουν να ξεκαρδίζεται στα γέλια,  κάνουν το παιδί σας να αισθάνεται χαρούμενο.  Φτιάξτε με το παιδί σας θεατρικές παραστάσεις που θα ξεδιπλώνουν διδάγματα ζωής, αξίες όπως η φιλία, η αγάπη, η συμπόνια και ο σεβασμός για το συνάνθρωπο.

Διαβάστε στο παιδί σας πολλά παραμύθια όταν είναι μικρό. “Υπάρχει τίποτα αληθινότερο από την αλήθεια ; Ναι το παραμύθι.  Αυτό δίνει νόημα στη εφήμερη αλήθεια» γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης.

Δώστε  την ευκαιρία στο παιδί σας να μπορεί να μοιράζεται τα συναισθήματα του μαζί σας, να μοιράζεται τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του χωρίς κριτική. Αφήστε το θυμό, την τιμωρία και την επίκριση και οικοδομήστε τον όμορφο διάλογο.  Όταν  αισθανθώ θυμό για τις πράξεις του παιδιού μου έρχεται στο μυαλό μου μια φράση που μου ξεστόμισε πρόσφατα η τετράχρονη κορούλα μου «Οι δασκάλες και οι μαμάδες δε θυμώνουν εξηγούν».

Δώστε αξία στο παιδί σας

Από μικρή ηλικία ενθαρρύνεται το παιδί σας να συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού. Μη δυσανασχετείτε ότι αργοπορείτε.  Αντίθετα δώστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα και κάντε το να αισθανθεί χρήσιμο και δημιουργικό.  Χαρίστε του απλόχερα με ενθουσιασμό τον έπαινο.  Πολύ απλά όταν νιώθει χρήσιμο στο μικρόκοσμο του σπιτιού θα μπορέσει να αισθανθεί το ίδιο και στην κοινωνία.  Αυτό θα του χαρίσει ευχαρίστηση και ικανοποίηση.  Πλέον θα  επιδιώκει να ρουφά με πάθος κάθε στιγμή που του προκαλεί χαρά και να την απολαμβάνει.

Μάθετε στα παιδιά σας να θέτουν στόχους και να κάνουν όνειρα

«Αν θες να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή, εξάρτησε την από ένα στόχο, όχι από ανθρώπους ή αντικείμενα.» γράφει ο Αλβέρτος Αϊνστάιν. Μέσα από τη διαδικασία της ανατροφής του παιδιού σας διδάξτε το να θέτει στόχους. Είναι πολύ απλό. «Αγάπη μου σήμερα το απόγευμα θα τελειώσουμε την κατασκευή που αρχίσαμε χθες».  Μέσα από μικρά απλά πράγματα τα παιδιά μαθαίνουν να θέτουν στόχους και μετά μπορούν να τα μετατρέψουν σε μεγάλους στόχους, στόχους ζωής. Θέτοντας καθημερινούς στόχους, οδηγείς τις σκέψεις σου, απελευθερώνεις την ενεργητικότητά σου και όλα αυτά αναβλύζουν ικανοποίηση και ευτυχία. Στόχοι και όνειρα είναι τα εχέγγυα για να διαμορφώνουν τα ίδια τα παιδιά σας τη ζωή τους και να έχουν τη δύναμη να την αλλάζουν.

Διδάξτε στα παιδιά σας να έχουν θετική σκέψη

Η καλλιέργεια της θετικής σκέψης δημιουργεί σε όλους μια στερεή αίσθηση εσωτερικής γαλήνης που εξοστρακίζει κάθε ίχνος αρνητικότητας που πηγάζει από το περιβάλλον. Φράσεις απλές όπως «όλα θα πάνε καλά», «θα τα καταφέρουμε», «όλα θα πάρουν το δρόμο τους» οπλίζουν το παιδί σας με θετική αύρα και αυτοπεποίθηση. Πλημμυρίζουν το είναι τους με σιγουριά και ασφάλεια.

Τελειώνοντας…

Η γέννηση του παιδιού μας είναι μοναδική στιγμή.  Αποτελεί την αρχή της συνέχειας της ζωής μας.  Είστε γονιός!  Είστε ο καπετάνιος ενός καραβιού με μοναδικό επιβάτη το παιδί σας.  Οδηγήστε το λοιπόν σε όμορφα μέρη.  Μεγαλώστε το με φροντίδα, αγάπη και στοργή. Εξοπλίστε το παιδί σας με όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να είναι ο εαυτός του.  Να βαδίζει με αυτοπεποίθηση στη ζωή, να είναι αυθεντικός και να πιστεύει στον εαυτό του. Δύσκολο να μεγαλώσεις ένα παιδί και ακόμη πιο δύσκολο να μεγαλώσεις ένα ευτυχισμένο παιδί.

Να θυμάστε λοιπόν…. Δώστε  στα παιδιά σας στέρεα φτερά για να πετάξουν όπου επιθυμούν και ρίζες βαθιές για να ξέρουν που να βρουν το σπίτι τους.

Πηγή: Paidiatros.com

Οι πληροφορίες - γνώσεις που ακολουθούν δεν υποκαθιστούν με κανένα τρόπο τις τακτικές επισκέψεις στον Παιδίατρο ο οποίος παρακολουθεί τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός παιδιού (Νεογέννητο, βρέφος, μωρό, παιδί, έφηβος). Κάθε παιδί είναι ένα ξεχωριστό άτομο. Δε μοιάζει με κανένα άλλο. Η ανάπτυξη ενός παιδιού δεν μπαίνει σε αυστηρά χρονικά όρια. Μπορεί ένα παιδί να υστερεί λίγο στην ανάπτυξη του λόγου αλλά να είναι πιο μπροστά όσον αφορά την κινητικότητα ή το αντίθετο. Αν όμως απασχολεί τους γονείς οτιδήποτε σχετικά με τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός παιδιού, πρέπει αμέσως να συμβουλευτούν τον παιδίατρο.

 

Όλοι μας υπήρξαμε κάποτε παιδιά και μπορούμε να θυμηθούμε στιγμές δακρύων και θυμού από τη σκληρότητα ενός άλλου παιδιού απέναντί μας. Μπορούμε επίσης να ανακαλέσουμε τη βαθιά επιθυμία μας ως παιδιά για αποδοχή από τα άλλα παιδιά γύρω μας, καθώς και την ανάγκη μας για να έχουμε έναν καλό φίλο. Η κοινωνική νοημοσύνη θεωρείται σήμερα από πολλούς ως δείκτης για μια γεμάτη και επιτυχημένη ζωή και συναισθηματική ευεξία. Στον πυρήνα της, η κοινωνική νοημοσύνη αφορά τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο αλληλεπιδρά με τους γύρω του. Τα άτομα με υψηλή κοινωνική νοημοσύνη μπορούν να κατανοήσουν τους ανθρώπους γύρω τους, να κτίσουν φιλίες καθώς και να προσαρμοστούν και να χειριστούν νέες καταστάσεις.

Η κοινωνική νοημοσύνη των παιδιών επηρεάζεται έντονα από το γονεϊκό πρότυπο, καθώς οι αντιδράσεις, η έκφραση και οι πράξεις των γονέων βρίσκονται κάτω από το μικροσκόπιο και αποτελούν μοντέλο για τα παιδιά. Τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν σε ένα πολυσύνθετο κοινωνικό κόσμο. Αν τα παιδιά έχουν βιώσει θετικές και καλές σχέσεις στο σπίτι είναι πολύ πιθανό να κάνουν μια υγιή αρχή με τους συμμαθητές και φίλους τους. Παρόλα αυτά, σε ένα κόσμο που μεταβάλλεται σε γρήγορους ρυθμούς, ενσωματώνοντας νέες νόρμες και κουλτούρες, το παιδί σας θα χρειαστεί τη στήριξή σας για να βαδίσει με ασφάλεια στο σύνθετο κοινωνικό κόσμο.

Στη συνέχεια ακολουθούν έξι συμβουλές, για να ενθαρρύνετε το παιδί σας να αναπτύξει τις κοινωνικές ικανότητες που χρειάζεται:

Υιοθετήστε καλές κοινωνικές δεξιότητες από μικρή ηλικία. Εστιάστε από πολύ νωρίς στις κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού σας. Οι κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού σας έχουν μεγαλύτερη σημασία για τη μελλοντική του ευτυχία σε σχέση με τις διανοητικές του δεξιότητες.

Ενθαρρύνετε και υποστηρίξτε τις φιλίες του παιδιού σας. Συζητήστε μαζί με το παιδί σας για τους φίλους του και δημιουργείστε ευκαιρίες για να παίξει μαζί τους. Είναι πολύ πιθανό και ανθρώπινο κάποια στιγμή οι φιλίες αυτές να πληγούν, όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τελειώσουν. Εδώ είναι που το παιδί χρειάζεται την βοήθεια σας έτσι ώστε να διαχειριστεί τα θέματα που προκύπτουν.

Εσείς είστε το μοντέλο του παιδιού σας! Η δική σας συμπεριφορά προς το παιδί, αποτελεί μοντέλο για τη δική του συμπεριφορά προς τους άλλους. Προσέξτε να μην κάνετε κριτική στο παιδί σας μπροστά από άλλους ανθρώπους, ακόμη και φίλους του. Εάν χρειάζεται να κάνετε μια παρέμβαση και να μιλήσετε στο παιδί σας και τους φίλους του για τον τρόπο που συμπεριφέρονται μεταξύ τους, προσπαθήστε να το κάνετε με ένα τρόπο διακριτικό έτσι ώστε να ξεπεράσουν τις πιθανές δυσκολίες και να συνεχίζουν να παίζουν μαζί.

Διδάξτε στο παιδί σας ότι οι άνθρωποι είναι σημαντικοί. Δείξτε στο παιδί από μικρή ηλικία πως να σέβεται τους άλλους μέσα από τη δική σας συμπεριφορά. Επαινέστε το παιδί σας όταν οι πράξεις του καταδεικνύουν σεβασμό προς τους άλλους. Βοηθήστε το να σκέφτεται πως να επιλύει τα προβλήματα με τους συμμαθητές του και μην επιτρέπετε στο παιδί σας να επιδεικνύει ασέβεια, σκόπιμα ή μη, σε άλλους ανθρώπους.

Μάθετε στο παιδί σας να εκφράζει τις ανάγκες του χωρίς να επιτίθεται. Για παράδειγμα αντί να πει «Είσαι κακός!» σε κάποιον που πήρε τη σειρά του, μπορεί να πει «Δεν μου αρέσει που μπήκες μπροστά μου με αυτό τον τρόπο». Για παράδειγμα αντί να πει «Κρατάς τη μπάλα επίτηδες και δεν με αφήνεις να παίξω» μπορεί να πει «Θέλω να παίξω και εγώ με τη σειρά μου».

Βοηθήστε το παιδί σας να «επουλώνει» τις σχέσεις που φθείρονται.  Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις αντιμετωπίζουν συγκρούσεις και σκαμπανεβάσματα, και τα παιδιά ακόμη μαθαίνουν πως να διαχειρίζονται τη σύγκρουση. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας πρώτα να προσπαθούν να ηρεμήσουν σε τέτοιες περιστάσεις. Μάθετε τα παιδιά μέσα από τη δική σας συμπεριφορά πως να απολογούνται, χωρίς όμως να μετατρέψετε την απολογία σε τιμωρία. Η ικανότητα να απολογούμαστε αποτελεί μια σημαντική δεξιότητα για τη φιλία. Χρειάζεται όμως προσοχή, καθώς μια απολογία την οποία δεν αισθανόμαστε και είναι ανώριμη μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα και να φέρει αντίθετα αποτελέσματα στις σχέσεις μας.

Ως γονείς, κάθε στιγμή «διδάσκετε» στο παιδί σας πως είναι να είναι άνθρωπος μέσα από το δικό σας εαυτό, τη δική σας διάθεσή, τις δικές σας αντιδράσεις, την έκφραση του προσώπου και τις πράξεις σας. Αυτά τα στοιχεία είναι σημαντικά αφού επηρεάζουν και καθορίζουν τα παιδιά σε μεγάλο βαθμό, και κάθε γονιός είναι καλό να τα προσέξει.

Παράλληλα, κάθε παιδί έρχεται στον κόσμο με τις δικές του δυνατότητες και αδυναμίες. Αγκαλιάστε τες και παραμείνετε συνοδοιπόρος δίπλα στο παιδί σας, έτσι ώστε να το ενθαρρύνετε να αναπτύξει όλο του το δυναμικό και να γίνει το κοινωνικά έξυπνο παιδί που μπορεί γίνει.

Οι πληροφορίες - γνώσεις που ακολουθούν δεν υποκαθιστούν με κανένα τρόπο τις τακτικές επισκέψεις στον Παιδίατρο ο οποίος παρακολουθεί τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός παιδιού (Νεογέννητο, βρέφος, μωρό, παιδί, έφηβος). Κάθε παιδί είναι ένα ξεχωριστό άτομο. Δε μοιάζει με κανένα άλλο. Η ανάπτυξη του παιδιού δεν μπαίνει σε αυστηρά χρονικά όρια. Μπορεί ένα παιδί να υστερεί λίγο στην ανάπτυξη του λόγου αλλά να είναι πιο μπροστά όσον αφορά την κινητικότητα ή το αντίθετο. Αν όμως απασχολεί τους γονείς οτιδήποτε σχετικά με τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός παιδιού, πρέπει αμέσως να συμβουλευτούν τον παιδίατρο. 

Κινητικότητα - Μωρό 15 μηνών

1. Το μωρό περπατά χωρίς βοήθεια.

2. Ανεβαίνει σκαλιά έρποντας.

3. Τοποθετεί τον ένα κύβο πάνω στον άλλο.

Κοινωνικότητα, Αντίληψη - Μωρό 15 μηνών

1. Ζητά αντικείμενα δείχνοντας τα με το δάκτυλο.

2. Δείχνει μέρη σώματος όταν του ζητηθεί.

3. Αντιλαμβάνεται απλές οδηγίες, όπως φέρε μου την μπάλα.

4. Αναγνωρίζει τον εαυτό του στο καθρέφτη.

Ακοή, Ομιλία - Μωρό 15 μηνών

1. Το μωρό λέει 4-6 λέξεις καθαρά και πολλές άλλες που μόνο αυτό καταλαβαίνει.

 

Χρήσιμες συμβουλές προς γονείς - Μωρό 15 μηνών

• Γονείς, να μιλάτε συνεχώς στο παιδί. Να του εξηγείτε για ότι βλέπει και ότι κάνει.

• Να διαβάζετε στο παιδί βιβλία με εικόνες. Με το τρόπο αυτό εμπλουτίζετε το λεξιλόγιο του.

• Είναι δύσκολο να εξηγήσετε κανόνες σε ένα δεκαπεντάμηνο παιδί. Για αυτό όταν κάτι πρέπει να γίνει προσπαθήστε να γίνει με ένα ευχάριστο τρόπο.

• Τα καλύτερα παιχνίδια για αυτή την ηλικία είναι κούκλες, ζώα, βιβλία και μικρά παιχνίδια που να μπορεί να τα σπρώχνει ή να τα τραβά.

• Ελαττώστε το χρόνο παρακολούθησης τηλεόρασης στο ελάχιστο. Μην χρησιμοποιείτε την τηλεόραση σαν νταντά.

 Πηγή: Paidiatros.com