Πρόσφατη μεγάλη έρευνα καταδεικνύει ότι η μουσικοθεραπεία μειώνει την κατάθλιψη σε παιδιά και έφηβους με συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Bournemouth University και του Queens University Belfast και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Child Psychology and Psychiatry. Η μουσικοθεραπεία εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια σε παιδιά και έφηβους με ψυχικές δυσκολίες και διαταραχές. Παρόλα αυτά, πρόκειται για τη μεγαλύτερη έρευνα στο είδος της μέχρι σήμερα, η οποία πραγματοποιήθηκε σε κλινικό πλαίσιο με 251 συμμετέχοντες.

 

Ένα ζήτημα που φαίνεται να προβληματίζει αρκετούς γονείς σήμερα είναι το θέμα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους και κυριότερα των εφήβων. Από τη μια η διαμόρφωση της σημερινής κοινωνίας εμπεριέχει περισσότερους ίσως κινδύνους για τους έφηβους – όπως η ευκολότερη πρόσβαση στα ναρκωτικά και την εγκληματικότητα – αλλά και περισσότερες δυνατότητες γνωστοποίησης προϋπαρχόντων προβλημάτων μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης – όπως η βία μεταξύ συνομηλίκων, η εφηβική εγκυμοσύνη και η αυτοκτονία. Από την άλλη, οι περισσότεροι γονείς σήμερα έχουν πετύχει ένα καλό βιοτικό επίπεδο για τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους, πράγμα που τους επιτρέπει να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και ενέργεια στην ψυχολογική ανάπτυξη και συμπεριφορά των παιδιών τους (κάτι που ίσως δεν είχαν τη δυνατότητα να προσφέρουν στους ίδιους οι δικοί τους γονείς), και έτσι να αντιλαμβάνονται ευκολότερα την ύπαρξη προβλημάτων. Ο συνδυασμός όλων αυτών και άλλων παραγόντων αφήνει συχνά ανήσυχους, εκτεθειμένους και ακατάλληλα εξοπλισμένους τους γονείς να διαπαιδαγωγήσουν τα έφηβα παιδιά τους σε μια κοινωνία που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς στόχους, αξίες και συνήθειες, δημιουργώντας ένα χάσμα γενεών μεγαλύτερο ίσως από ποτέ.

Η σοκολάτα αποτελεί ένα ιδιαίτερα αγαπημένο τρόφιμο για μικρούς και μεγάλους. Η είδηση ότι η σοκολάτα μπορεί να είναι ευεργετική στη υγεία είναι κάτι που ακούγεται «γλυκά» στα αυτιά των περισσοτέρων ανθρώπων και ιδιαίτερα στους γονείς αν αναλογιστεί κανείς το πόσο συχνά την αναζητούν τα παιδιά μας. Κι όμως από τον 16ο αιώνα είχαν γραφτεί πολλά για τις θεραπευτικές ιδιότητες της σοκολάτας. Οι ευρωπαίοι εξερευνητές γνώριζαν, χάρις στους Αζτέκους και τους Μάγιας, τους σπόρους του κακάο που καλλιεργούνταν στην Νότια Αμερική για εκατοντάδες χρόνια. Το 17ο αιώνα, η ζεστή σοκολάτα είχε εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη και ήταν το αγαπημένο ρόφημα όλων των αριστοκρατών και αυλικών της εποχής, οι οποίοι την κατανάλωναν ως αφροδισιακό και ως αντίδοτο για την κούραση και εξάντληση. Πέρασαν αρκετά χρόνια και μόλις τον 19ο αιώνα το κακάο και κατ’ επέκταση η σοκολάτα άρχισαν να χρησιμοποιούνται και ως υλικά στη ζαχαροπλαστική. Στις μέρες μας, η σοκολάτα αποτελεί το δημοφιλέστερο τρόφιμο στις γυναίκες και το δεύτερο δημοφιλές στους άνδρες.

 

Η ουσιαστική αντίληψη, η πραγματική βαρύτητα της ευθύνης της τεκνοθεσίας και η ψυχολογία των ενδιαφερόμενων ζευγαριών, αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στην πορεία, τη διαδικασία, την έκβαση αλλά και το αποτέλεσμα μιας πράξης όπως η υιοθεσία, τόσο για τους ίδιους τους θετούς γονείς όσο και για το παιδί.  

Η απόφαση του γιατί ένα ζευγάρι έχει καταλήξει στην πράξη της υιοθεσίας, είναι σήμερα ένας από τους βασικούς παράγοντες τους οποίους μελετά η επιστήμη της εγκληματολογίας σε περιπτώσεις και υποθέσεις τις οποίες επίσης καλείται να στηρίξει και να θεραπεύσει, όπου αυτό είναι εφικτό και η επιστήμη της ψυχολογίας. Η συνειδητή δε απόφαση του γιατί ένα ζευγάρι έχει καταλήξει στην πράξη της υιοθεσίας, αποδυκνύεται δυστυχώς ότι δεν είναι πάντοτε το δεδομένο, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε ενώπιον τραγικών συνεπειών και καταστάσεων εις βάρος τόσο της ποιότητας όσο πολλές φορές και της ίδιας της ζωής των παιδιών. Και δυστυχώς καταλήξαμε σε συμπεράσματα όπως αυτό, παρατηρώντας και διερευνώντας υποθέσεις ποινικών αδικημάτων και εγκληματικών πράξεων εφήβων παιδιών, των οποίων θα έπρεπε να αναλύσουμε το ιστορικό και το οποίο σε μια αντίστροφη μέτρηση μας κατέληξε σε αυτό το οποίο εμείς αποκαλέσαμε λάθος υιοθεσίες, όταν οι γονείς εγκληματούν… 

Στον 21ο αιώνα και εν τω μέσω προστασίας των Αρχών και των ειδικών, στρουθοκαμηλικά πολλές φορές, αρίστως κάποιες άλλες, αποκρύπτουμε την πραγματικότητα που δεν είναι άλλη, όχι πως το παιδί μας είναι υιοθετημένο, αλλά το γιατί το υιοθετήσαμε, πως πραγματικά νοιώθουμε, τι κάνουμε και το χειρότερο τι του κάνουμε γι αυτό. Βρισκόμενοι μπροστά σε υποθέσεις σκληρής ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικών παρενοχλήσεων και βιασμών ανηλίκων, πορνεία, λεκτική βία, προσβολές και εξευτελισμούς, ασητία, παιδιά με αντικοινωνική συμπεριφορά από την προσχολική ηλικία, παιδιά στα ναρκωτικά στην εφηβεία, παιδιά στα ψέματα και την κλεπτομανία στην ηλικά των 6, ψάξαμε με ποιοτική έρευνα και συνεντεύξεις… Ευτυχώς ή δυστυχώς υπήρξαν και ¨γονείς¨ οι οποίοι μας μίλησαν. Και καμιά φορά η εκτέλεση μιας πράξης εν πλήρη συνειδήσει, δεν είναι πάντοτε το ήμιση της θεραπείας αλλά το ήμιση του κακού… 

“…Έμαθα πάντα στη ζωή μου να προσέχω το σώμα μου και την εικόνα μου. Δεν θα μπορούσα να μπώ ποτέ στη διαδικασία εκείνη στην οποία θα έβαζα τόσο βάρος, θα παραμορφωνόταν το σώμα μου μένοντας έγκυος και δεν θα είχα καθόλου χρόνο για να επανέλθω έτσι ώστε να επιστρέψω στην φυσιολογική μου ζωή, στον σύζυγό μου, στην εργασία μου η οποία απαιτεί μια περιποιημένη εικόνα ως διευθυντικό στέλεχος εταιρείας. Δεν θα μπορούσα όμως να μην έχω ένα παιδί. Είμαι 33 χρονών και αφού είχα την επιλογή της υιοθεσίας γιατί όχι?” 

Η Ζωή υιοθέτησε ένα κορίτσι 3 μηνών, χωρίς να είχε προηγουμένως κάνει κάποια συμβουλευτική έστω με κάποιο ειδικό, κάποιο ψυχολόγο. Ποτέ δεν μπόρεσε να νοιώσει δικό της το κορίτσι. Στην πορεία και όταν η κόρη της άρχισε να μπαίνει στην εφηβεία και όταν πλέον άρχισε να γίνεται γυναίκα, η Ζωή άρχισε να ζηλεύει και να νοιώθει ανασφάλεια από την κόρη της. Αρχισε να γίνεται επιθετική και να προσπαθεί σε μία πραγματικά κρίσιμη ηλικία της εφηβείας να την μειώνει, να την προσβάλλει, να της χτυπά το ότι ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς της την εγκατέλειψαν. Η απόδοση στο σχολείο άρχισε να επηρεάζεται, στο σπίτι υπήρχε συνέχεια ένταση, ο πατέρας έμενε αμετοχος όταν μετά την πρώτη προσπάθειά του η αντίδραση της μητέρας ήταν ζήλεια, το κορίτσι άρχισε να ψάχνει χώρους στους οποίους θα ήταν πιο «αποδεχτό». Με ευκολία οι επιτήδιοι είναι πάντα εκεί την λάθος στιγμή για τον λάθος σκοπό και έτσι έγινε. 

Ο επιτήδιος σε κάθε υπόθεση έχει μία ιδιότητα. Την ιδιότητα αυτού που θα πουλήσει τον λευκό παράδεισο, την ιδιότητα αυτού που θα πουλήσει τα συννεφάκια αγάπης, την ιδιότητα αυτού που απλά θα γίνει η αντικατάσταση… πάντα με ένα αντάλλαγμα… 

Πού είναι ο πραγματικός ρόλος της μητέρας? Ποιος ήταν ο πραγματικός ρόλος της μητέρας από την αρχή και ποιος έχει εγκληματίσει? 

Η Μαριάννα υιοθέτησε γιατί είχε ακούσει τόσα πολλά για περίεργες εγκυμοσύνες που δεν ήθελε να το «ρισκάρει» να πάει κάτι λάθος και έτσι προτιμούσε να πάρει κάτι «έτοιμο», ελεγμένο και σίγουρο. 

Η Αγγέλα και ο Κώστας υιοθέτησαν γιατί ήθελαν να ήταν σίγουροι ότι το δικό τους παιδί θα ήταν αγόρι. 

Η Ιωάννα και ο Νίκος υιοθέτησαν γιατί προσπάθησαν ήδη μερικές φορές, δεν μπόρεσαν, ο γιατρός είπε πως δεν έβλεπε να υπήρχε κάποιο βιολογικό πρόβλημα, και πως θα έπρεπε να δώσουν λίγο χρόνο ακόμα αλλά δεν θα μπορούσαν να μείνουν χωρίς παιδί, κάτι που έκανε τον Νίκο να νοιώθει ότι είχε ο ίδιος πρόβλημα… 

Πρέπει να αντιληφθούμε και να καταλάβουμε επιτέλους τα εγκλήματα τα οποία καθημερινά διαπράττουμε μέσω μιας τραγικής επιπολαιότητας και ενός ρηχού εγωισμού μέσω των οποίων υπηρετούμε τα βλακώδη γιατί μας (γιατί δεν θέλω να παχύνω, γιατί θέλω αγόρι, γιατί θέλω κορίτσι), με αποτελέσμα να παίζουμε Ρώσικη ρουλέτα με αθώες ψυχές που μας δίνεται η ευκαιρία να πάρουμε στα χέρια μας και να μεγαλώσουμε και να προσέξουμε σαν κόρη οφθαλμού. 

Εχουμε δει τελευταίως πολλά ζευγάρια να διαμαρτύρονται γιατί οι αρμόδιες αρχές και φορείς έχουν κάνει παύση σε όλες τις διαδικασίες που αφορούν στις Υιοθεσίες, κάνουν ελέγχους και πάλι ελέγχους και κωλύουν τις υποθέσεις που αφορούν στα νέα αιτήματα. 

Ίσως έχουν γίνει πραγματικά λάθη στο παρελθόν τα οποία τώρα στοιχίζουν και στους γονείς που θέλουν με όλη τους την ψυχή να πάρουν στα χέρια τους και να μεγαλώσουν ένα παιδί σαν δικό τους παιδί, και οι αρχές θέλου πλέον να δώσουν το παιδί κάπου που η τύχη του θα είναι όντος τέτοια. 

Γι' αυτό είναι σημαντικό αν όχι μπροστά στον ψυχολόγο ή στον ειδικό, αν μη τι άλλο, ας κάτσουμε μπροστά στον καθρέφτη και να δούμε καθαρά με το χέρι στην καρδιά και την ψυχή, τι θέλουμε. Γιατί το θέλουμε, τι έχουμε να πάρουμε και προ πάντων τι έχουμε να δώσουμε. Γιατί αυτή η αθώα ψυχή, από όπου κι αν έρχεται, περιμένει από εμάς, να το μεγαλώσουμε, να το στηρίξουμε, να του δώσουμε δύναμη, να το θαυμάσουμε, να το αγαπήσουμε, να του πούμε ευχαριστώ που ήρθε στη ζωή μας γιατί τόσο το θέλαμε και το είχαμε ανάγκη. Γιατί μέσα από ένα παιδί μαθαίνουμε να ζούμε ξανά τη δική μας ζωή και τη δική μας κάθαρση και μέσω της δικής του αγνότητας διδασκόμαστε τη δική μας σοφία. Δεν έχουμε το δικαίωμα να του στερούμε και να καθορίζουμε εμείς την ποιότητα της ζωής του ως τέτοια που να είναι αποτέλεσμα ενός δικού μας εγκλήματος, του δικού μας εγώ. 

Και σίγουρα η αναφορά σε εγκληματικές συμπεριφορές δεν αφορά μόνο στο ένα άκρο αλλά και στο άλλο. Ακόμα και οι υπερπροστατευτικοί γονείς, οι υπερβολικοί γονείς με αγάπη δίχως όρια και φραγμούς, δημιουργεί τις αντίστοιχες συνθήκες για κάθε αξία και αρχή στη ζωή τους παιδιού και των σχέσεων του αρχίζοντας από τη σχέση του με τους γονείς. Χωρίς όρια και φραγμούς και αυτό θα αφορά και στο σεβασμό και στην ελευθερία και σε ότι θα καθορίζει και θα καθορίζεται από όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μέσα από τα οποία θα πρέπει να ασκείται ο σωστός και λογικός και υγιής έλεγχος για να μεγαλώσουμε και να αναθρέψουμε ένα παιδί με Αρχές και Αξίες. 

Ένα παιδί με όλα στην υπερβολή δεν θα μπορέσει να αναπτύξει μόνο του όλους εκείνους τους μηχανισμούς επιβίωσης και πιθανόν να ψάξει να διοχετεύσει με λάθος τρόπο την ενέργεια του ή και να παραμείνει ανώριμο ή καταθλιπτικό για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του.

Όταν σκεφτείτε το ενδεχόμενο της υιοθεσίας, συζητήστε το με τους δικούς σας ανθρώπους, με τον άνθρωπό σας, τα άτομα ή το άτομο που εσείς πρώτα θέλετε και όταν είστε σίγουροι και νοιώθετε ότι έχετε αποφασίσει, τότε δείτε ένα ειδικό. 

Δείτε κάποιο άτομο που θα σας βοηθήσει να ψάξετε βαθύτερα και καλύτερα μέσα σας και του συντρόφου σας τα γιατί, θα σας βοηθήσει να ταξινομήσετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας, θα σας βοηθήσει να δυναμώσετε τα πεδία εκείνα στα οποία θα χτίσετε τις βάσεις του πως θα μπορείτε να προχωρήσετε συνειδητά για να κρατήσετε με δύναμη στα χέρια σας σαν σωστός γονιός το παιδί ΣΑΣ. 

Κρατήστε τη σχέση σας με τον ειδικό και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της υιοθεσίας όπως επίσης και μετά. Θα σας καθοδηγεί μέχρι να βρείτε το δρόμο σας. Δεν είναι ούτε κακό, ούτε ντροπή. Είναι άξιο συγχαρητηρίων να έχεις τη δύναμη να ΜΗΝ κάνεις λάθος.

Πηγή: Paidiatros.com 

Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη γιορτή των μικρών παιδιών. Η προσμονή του δώρου από τον Άγιο Βασίλη, οι κόκκινες και χρυσές κορδέλες που στολίζουν το σπίτι και η μαμά που φτιάχνει διάφορες λιχουδιές στην κουζίνα – φαντάζουν μαγικά και ξεχωριστά στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά κατακλύζονται με δώρα. Βλέποντας το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός παιδιού γεμίζουν ευτυχία και οι γονείς. Μήπως όμως μερικές φορές οι γονείς το παρακάνουν με τα δώρα και το εκμεταλλεύονται και τα παιδιά;

Νιώθει το άγγιγμα σας!

Είναι τόσο συνηθισμένη κίνηση, που ούτε καν την σκέφτεστε. Κάθε τόσο, ασυναίσθητα, χτυπάτε ελαφρά ή τρίβετε την κοιλιά σας απαλά ή ακόμα και μιλάτε στο μωράκι σας κάθε φορά που σας σκουντάει ή σας κλωτσά. Με αυτόν τον τρόπο, αυτόματα υποθέτετε πως το μωράκι σας μπορεί να σας ακούσει και να σας νιώσει. Είναι αλήθεια!

Η παιδική ζωγραφιά είναι ίσως μια από τις πιο γοητευτικές και συνάμα «πλούσιες» δραστηριότητες ενός παιδιού. Προκαλεί πάντα το θαυμασμό με την απλότητα, τα ελκυστικά και γεμάτα ζωή σχήματα της καθώς και το ενδιαφέρον να μάθουμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις μουντζούρες. Ποιες μπορεί άραγε να είναι οι σκέψεις και ποια τα συναισθήματα ενός παιδιού που ζωγραφίζει;

Και ξαφνικά το παιδί σας αισθάνεται ότι όλα γύρω του αλλάζουν. Ένας μικρός νέος…εισβολέας κλέβει όλη την προσοχή και την αγάπη σας. Τώρα πια η μαμά, η δική του μαμά, δεν μπορεί να παίξει μαζί του γιατί πρέπει να θηλάσει και ο μπαμπάς δεν μπορεί να του διαβάσει το παραμύθι γιατί πρέπει να νανουρίσει το μωρό. Ναι, το παιδί σας ζηλεύει το μικρό του αδερφάκι!

Πολλές φορές οι γονείς ανησυχούν γιατί το βρέφος τους βγάζει και βάζει τη γλώσσα του στο στόμα συνεχώς. Η αυθόρμητη απάντηση είναι ότι δεν πρέπει να ανησυχούν και ότι αυτό είναι κάτι φυσιολογικό για την ηλικία του. Φυσικά αν αυτό είναι υπερβολικό και ανησυχεί τους γονείς τότε θα είναι χρήσιμο να το κουβεντιάσουν με τον παιδίατρο του μωρού τους. 

Μην ξεχνάτε ότι τα βρέφη χρησιμοποιούν το στόμα και τη γλώσσα για να «εξερευνήσουν» το κόσμο τους. Βάζουν αντικείμενα στο στόμα είτε από ένστικτο για σίτιση είτε γιατί θέλουν να τα εξερευνήσουν. Ταυτόχρονα όμως μέχρι την ηλικία περίπου των 5-6 μηνών έχουν το αντανακλαστικό της γλώσσας, όπου όταν ένα αντικείμενο έρθει σε επαφή με τη γλώσσα αντανακλαστικά το βρέφος το σπρώχνει προς τα έξω και έτσι βγάζει τη γλώσσα του έξω από το στόμα.  Μάλιστα κάποια βρέφη μπορεί να συνεχίσουν να έχουν το αντανακλαστικό της γλώσσας και σε πιο μεγάλη ηλικία από αυτή των 5-6 μηνών.

Το σύμπτωμα αυτό επιδεινώνεται αν προσπαθήσετε να προσθέσετε στερεά τροφή στο μωρό.  Γι’ αυτό και σε αυτή τη περίπτωση καλό θα ήταν να αναβάλετε για λίγο χρόνο την είσοδο της στερεάς τροφής στο διαιτολόγιο του παιδιού σας μέχρι να εξαφανιστεί το αντανακλαστικό της γλώσσας.

Μερικοί μη παθολογικοί λόγοι που τα βρέφη βγάζουν τη γλώσσα έξω από το στόμα είναι οι πιο κάτω:

• Μερικοί υποστηρίζουν ότι τα βρέφη το θεωρούν ως παιχνίδι.
• Επίσης αυτό μπορεί να θεωρηθεί και σαν σημάδι πείνας. Δεν είναι μόνο το κλάμα που υποδηλώνει πείνα αλλά μεταξύ άλλων είναι το να μπαινοβγάζει την γλώσσα του το βρέφος ή να βάζει τα δάκτυλα στο στόμα.
• Τα βρέφη μπορεί να μιμούνται τους ενήλικες και στα πλαίσια αυτά μπορεί να βγάζουν τη γλώσσα έξω από το στόμα.

Υπάρχουν βέβαια και παθολογικοί λόγοι (πολύ σπάνια) που μπορεί να οδηγούν σε αυτό το σύμπτωμα. Μερικοί από αυτούς είναι η ακόλουθοι και φυσικά αυτό είναι ευθύνη του παιδιάτρου να κρίνει αν το παιδί θα πρέπει να διερευνηθεί για τους πιο κάτω λόγους.

• Το μωρό μπορεί να έχει μεγάλη γλώσσα. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται μακρογλωσσία. Στις περιπτώσεις αυτές το μωρό είναι πολύ συνηθισμένο να μπαινοβγάζει την γλώσσα του από το στόμα. Μακρογλωσσία μπορεί να έχουμε στα παιδιά με υποθυρεοειδισμό, σύνδρομο Down, σύνδρομο Beckwith-Wiedemann ή στα πλαίσια άλλων γενετικών ανωμαλιών.
• Το μωρό να έχει μικρό στόμα οπότε δεν χωρά τη γλώσσα του. Μικρό στόμα μπορεί να έχουμε στα παιδιά με μικρογναθία, παιδιά με σχιστίες (λαγόχειλος, λυκόστομα), σύνδρομο Pierre Robin, σύνδρομο Beckwith-Wiedemann, σύνδρομο DiGeorge ή στα πλαίσια άλλων γενετικών ανωμαλιών.
• Μειωμένος μυϊκός τόνος. Η γλώσσα όπως ξέρετε είναι ένας μεγάλος μυς.  Άρα καταστάσεις που προκαλούν μειωμένο μυϊκό τόνο μπορεί να προκαλέσουν το σύμπτωμα όπως το μωρό μπαινοβγάζει τακτικά τη γλώσσα του. Τέτοιες καταστάσεις είναι μεταξύ άλλων η εγκεφαλική παράλυση, σύνδρομο DiGeorge και σύνδρομο Down.
• Το μωρό αναπνέει από το στόμα αντί από τη μύτη. Όταν για οποιοδήποτε λόγο τα μωρά αναπνέουν από το στόμα αντί από τη μύτη τότε μπορεί να παρουσιάσουν το σύμπτωμα αυτό. Η πιο συνηθισμένη αιτία για το μπούκωμα της μύτης είναι οποιαδήποτε ιογενής λοίμωξη. Μπορεί όμως να το προκαλέσουν και οι υπερβολικές αδενοειδές εκβλαστήσεις (κρεατάκια).
• Οποιαδήποτε μάζα στο στόμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις εκτός από το γεγονός ότι το μωρό μπαινοβγάζει τη γλώσσα έχει ταυτόχρονα και υπερβολική σιελόρροια.

Συμπερασματικά, το σύμπτωμα αυτό είναι σχετικά συχνό αλλά ευτυχώς πολύ σπάνια μπορεί να κρύβει μια οποιαδήποτε παθολογική κατάσταση. Ο υπεύθυνος για να κρίνει αν το παιδί σας χρειάζεται οποιαδήποτε περεταίρω διερεύνηση είναι ο παιδίατρος του μωρού.

Πηγή: Paidiatros.com

 

Το μέλι είναι η φυσική γλυκιά ουσία που παράγουν οι μέλισσες από το νέκταρ των φυτών. Λόγο της φυσικότητας και της θρεπτικής του αξίας  είναι το ιδανικότερο γλυκό για τα παιδιά και απαραίτητο συστατικό για το πρωινό τους γεύμα . Χρησιμοποιώντας το μέλι μπορούμε να φτιάξουμε εύκολα και γρήγορα πολλά επιδόρπια  με τα οποία θα καλύψουμε τις ανάγκες του παιδιού μας για κάτι γλυκό, εύγευστο και θρεπτικό.

Αντιμετωπίστε  βήχα και πονόλαιμο φυσικά

Αν το παιδί σας έχει βήχα  δώστε του ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι πριν πάει για ύπνο. Το μέλι μπορεί να καταπραΰνει το βήχα σύμφωνα με μελέτη του « Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine». Αυτά είναι καλά νέα καθώς για κανένα από τα κοινά αντιβηχικά φάρμακα δεν έχει τεκμηριωθεί η χρησιμότητα του για παιδιά κάτω των 6 ετών. Σύμφωνα δε με τον επικεφαλής ιατρό της έρευνας  Ian Paul, το μέλι μαλακώνει και καταπραΰνει το πίσω μέρος του λαιμού, ενώ η γλυκιά γεύση του προκαλεί σιελόρροια, η οποία λεπταίνει τη βλέννα και μειώνει την ανάγκη του παιδιού για βήξιμο. Για παιδία ηλικίας 1 μέχρι 5 ετών αρχίστε με μισό κουταλάκι του γλυκού μέλι ενώ για παιδία από 6 ετών χρησιμοποιήστε 1 κουταλάκι του γλυκού. Μπορείτε να δώσετε αυτή την ποσότητα όσες φορές χρειάζεται αλλά να θυμάστε ότι δεν δίνουμε μέλι σε παιδία ηλικίας μικρότερης του 1 έτους διότι υπάρχει η πολύ μικρή πιθανότητα να προκαλέσει βοτυλίαση.

Το μέλι μπορεί να αποτελέσει μέρος του πρωινού

Το πιο σημαντικό γεύμα της μέρας είναι το πρωινό. Μπορούμε να το εμπλουτίσουμε χρησιμοποιώντας μέλι ως άλειμμα σε ψωμί ολικής αλέσεως , στα δημητριακά και στο γάλα.

 

Γλυκά επιδόρπια με μέλι

Όλοι ξέρουμε την επιθυμία των παιδιών για γλυκό επιδόρπιο μεταξύ των γευμάτων καθώς και στα διαλύματα του παιχνιδιού τους. Τι πιο καλό από γιαούρτι με μέλι ,  δροσιστικό, ελαφρύ και θρεπτικό. Επίσης εύκολη  φρουτοσαλάτα με  φράουλες μπανάνες και μέλι. Τέλος  ρυζόγαλο με μέλι και όχι ζάχαρη. Έχει καλύτερη γεύση και είναι πιο υγιεινό.

 

Τι θρεπτικά συστατικά Περιέχει το μέλι;

Το βασικό συστατικό του είναι οι υδατάνθρακες σε ποσοστό που κυμαίνεται από 70-80%, κυρίως φρουκτόζη και  γλυκόζη, σε ίση περίπου αναλογία. Το νερό κυμαίνεται κατά μέσο όρο στο 16-17%. Οι μέλισσες κατά τη διαδικασία συλλογής , επεξεργασίας και ωρίμανσης του μελιού, προσθέτουν μικρές ποσότητες γύρης σε αυτό, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η θρεπτική του αξία. Έτσι στο μέλι υπάρχουν μικρές ποσότητες – 0.17% – μετάλλων και ιχνοστοιχείων. Τα βασικότερα είναι το κάλιο, το ασβέστιο, ο φωσφόρος και το μαγνήσιο.  Υπάρχουν επίσης πολύ μικρές ποσότητες πρωτεϊνών και ελεύθερων αμινοξέων καθώς και ελάχιστες ποσότητες βιταμινών κυρίως Α1, Β1, Β6, Β12, C, D και E. Οι μέλισσες προσθέτουν επίσης διάφορα ένζυμα τα οποία παράγουν στους αδένες τους, και είναι αυτά που μετατρέπουν το νέκταρ των φυτών σε μέλι.

Πηγή: Paidiatros.com