Τα παιδιά που ξεκινούν το κολύμπι σε μικρή ηλικία είναι σαφώς καλύτερα σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό των παιδιών όσον αφορά την ανάπτυξη των πιο κάτω:

1.  Τη σωματική ανάπτυξη
2.  Ανάπτυξη του λόγου και της γλώσσας
3.  Της αντίληψης

Ερευνητές από το Griffith Institute for Educational Research μελέτησαν οικογένειες με παιδιά ηλικίας μικρότερης των πέντε (5) χρονών. Στη μελέτη συμμετείχαν τρεις μεγάλες χώρες που είναι η Αμερική, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Για να σιγουρευτούν μάλιστα οι ερευνητές ότι η μελέτη δεν θα είχε οποιαδήποτε πιθανότητα λάθους συμπεριέλαβαν και ένα μεγάλο αριθμό παιδιών τα οποία παρακολούθησαν οι ίδιοι εντατικά.

Οι ερευνητές τεκμηρίωσαν ότι τα παιδιά που ξεκινούν νωρίς το κολύμπι αναπτύσσουν τέτοιες ικανότητες οι οποίες τους βοηθούν στη μάθηση τους στο σχολείο.

Εκείνο που ήταν πολύ σημαντικό ήταν το γεγονός ότι αυτές οι διαφορές δεν επηρεάζονται από το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των οικογενειών. Δηλαδή, ενώ φάνηκε ότι τα παιδιά με υψηλότερο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο είχαν καλύτερη απόδοση σε σχέση με αυτά με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, όταν πήραν μόνο τα παιδιά με ψηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο είδαν ότι αυτά που ξεκίνησαν νωρίς κολύμπι ήταν σαφώς καλύτερα σε σχέση με αυτά που άργησαν ή δεν ξεκίνησαν καθόλου.

Εκείνο που εξέπληξε τους ερευνητές ήταν το γεγονός ότι τα παιδιά που ξεκίνησαν νωρίς κολύμπι ήταν καλύτερα και σε σχέση με την εξέλιξη της όρασης και των κινητικών ικανοτήτων σε σχέση με την όραση. Συγκεκριμένα αυτά τα παιδιά ήταν καλύτερα:

1.  Στην αναγνώριση των χρωμάτων
2.  Στο να κόβουν ένα κομμάτι χαρτί
3.  Να ζωγραφίζουν γραμμές
4.  Να ζωγραφίζουν σχήματα

Οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα παιδιά που ξεκινούν νωρίς κολύμπι αποκτούν τέτοιες ικανότητες που θα τα βοηθήσουν να έχουν πιο ομαλή είσοδο στο σχολείο και τη μάθηση, και συμβουλεύουν τους γονείς να παροτρύνουν τα παιδιά τους να ξεκινήσουν έγκαιρα κολύμπι.

Πηγή: Paidiatros.com

Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη γιορτή των μικρών παιδιών. Η προσμονή του δώρου από τον Άγιο Βασίλη, οι κόκκινες και χρυσές κορδέλες που στολίζουν το σπίτι και η μαμά που φτιάχνει διάφορες λιχουδιές στην κουζίνα – φαντάζουν μαγικά και ξεχωριστά στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά κατακλύζονται με δώρα. Βλέποντας το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός παιδιού γεμίζουν ευτυχία και οι γονείς. Μήπως όμως μερικές φορές οι γονείς το παρακάνουν με τα δώρα και το εκμεταλλεύονται και τα παιδιά;

Τα παιδιά πάντα θα προσμένουν το δώρο τους, όμως καλό είναι να τους δείξουμε πως αυτή η γιορτή δεν είναι μόνο για το δώρο που θα τουw φέρει ο Άγιος Βασίλης! Πιο κάτω θα βρείτε μερικές δικές μας ιδέες, όμως σίγουρα μπορείτε και εσεις να σκεφτείτε ακόμη περισσότερες!

Ως γονείς μπορείτε να κάνετε πολλά πράγματα με τα παιδιά σας, έτσι ώστε να μάθουν να προσφέρουν και στους άλλους και να αποκτήσουν μια βαθύτερη αίσθηση των Χριστουγέννων, ως γιορτή αγάπης και προσφοράς.

Συμβουλές και ιδέες για γονείς:

•   Ενθαρρύνετε το παιδί σας να λάβει μέρος στο στόλισμα του σπιτιού, του τραπεζιού, του δέντρου και οτιδήποτε άλλο συμπεριλαμβάνει η γιορτινή αυτή ατμόσφαιρα. Μπορείτε να βγάλετε φωτογραφίες και να κάνετε αυτή τη διαδικασία ξεχωριστή και μοναδική. 
•   Παρακινείστε το παιδί να μοιραστεί και να χαρίσει πράγματα και σε άλλους ανθρώπους. Μπορείτε να διαλέξετε μαζί παιχνίδια και ρούχα που δεν χρειάζεται και να τα χαρίσετε σε ένα ίδρυμα, σε μις φιλανθρωπική οργάνωση ή στην εκκλησία της γειτονιάς σας που τα δίνει με τη σειρά της σε άπορα παιδιά. Έτσι, το παιδί σας θα μάθει να μοιράζεται και να προσφέρει. Επίσης, μπορείτε να ψωνίσετε μαζί με το παιδί σας τα δώρα που πιθανόν θα πάρετε και για άλλα μέλη της οικογένειάς σας. 
•   Ενθαρρύνετε το παιδί σας να φτιάξει από μόνο του ένα δώρο για τη γιαγιά, τον παππού και για όποιον άλλον θέλει το ίδιο. Αυτό μπορεί να είναι μια κάρτα, ένα στολίδι για το δέντρο ή ακόμη και μια ζωγραφιά. Δώστε ιδιαίτερη έμφαση εξηγώντας του πως θα αρέσει πιο πολύ στη γιαγιά και τον παππού κάτι που θα φτιάξει μόνο του παρά κάτι έτοιμο. Με αυτό τον τρόπο τονίζεται η συναισθηματική αξία του δώρου. Επίσης με αυτό τον τρόπο το παιδί σας θα μάθει να εκφράζει και να δείχνει τα συναισθήματά του στους ανθρώπους που αγαπά.
•  Ένα δώρο είναι αρκετό. Δεν χρειάζεται άλλο δώρο τα Χριστούγεννα και άλλο την πρωτοχρονιά. Αυτό θα δώσει και περισσότερη αξία στο δώρο που θα χαρίσετε στο παιδί σας, και θα το διδάξει να εκτιμά πιο πολύ το δώρο που του χαρίζει κάποιος. Αγοράζοντας στο παιδί σας όλα όσα θέλει, και ικανοποιώντας κάθε απαίτησή του, το μόνο που επιτυγχάνετε είναι να γίνεται ακόμη πιο απαιτητικό ξέροντας πως δεν θα του πείτε όχι.
•  Αν λείπετε πολλές ώρες από το σπίτι, μην προσπαθείτε να καλύψετε τον χρόνο που θα θέλατε να περάσετε μαζί με το παιδί σας κάνοντας του πολλά δώρα. Αυτό στην πραγματικότητα θα τα κακομάθει ακόμα πιο πολύ. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις άλλες μας ιδέες για να κάνετε πράγματα μαζί με το παιδί σας και να αφήσετε τις τύψεις και τις ανασφάλειες στην άκρη.
•   Ζούμε σε μια εποχή όπου τα ipad έχουν αντικαταστήσει τα lego. Τα παιδιά σήμερα παίζουν πιο πολύ από ποτέ με ηλεκτρονικά παιχνίδια και ψηφιακά gadgets. Η τεχνολογία έχει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας όμως εάν δεν χρησιμοποιηθεί με μέτρο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη του παιδιού σας. Φροντίστε το ψηφιακό παιχνίδι ή gadget που θα πάρετε να είναι κατάλληλο για την ηλικία του παιδιού σας και να το χρησιμοποιεί ελεγχόμενα. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να συνδιάζουν το ψηφιακό παιχνίδι με πιο ενεργητικές δραστηριότητες έξω στη φύση ή με ομαδικά παιχνίδια στο σπίτι που απαιτούν αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους. Θυμηθείτε λοιπόν και τα πιο παραδοσιακά παιχνίδια, όπως τα πάζλ, και μη ξεχνάτε να μιλάτε και να παίζετε μαζί με το παιδί σας.
•  Εάν το παιδί σας ζητάει επίμονα κάτι που είναι πολύ ακριβό και δυσκολεύεστε να το αγοράσετε, μη διστάσετε να του πείτε την αλήθεια. Καλύτερα να του πείτε την αλήθεια παρά χίλιες άλλες δικαιολογίες της στιγμής που πιθανόν να μην ισχύουν.
•  Προσφέρετε την ευκαιρία στο παιδί σας να παρακολουθήσει μια χριστουγεννιάτικη παράσταση, θέατρο ή συναυλία. Αυτό θα του θα του δώσει εικόνες και συναισθήματα που σχετίζονται με τη γιορτινή εποχή και είναι μια ευκαιρία να κάνετε και κάτι εποικοδομητικό μαζί για το οποίο μπορείτε μετά να συζητήσετε.

Κλείνοντας, ας μη ξεχνάμε πως το πιο πολύτιμο δώρο είναι ο χρόνος που θα αφιερώσουμε στα παιδιά μας, μαζί με την αγάπη μας και την αγκαλιά. Τα δώρα δεν είναι παρά μόνο συμπληρωματικά και αποτελούν ένα μικρό κομμάτι της εποχής των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Στο χέρι μας είναι να μοιραστούμε με τα παιδιά μας καινούργιες και ποικίλες εμπειρίες και δραστηριότητες έτσι ώστε να γιορτάσουν με οικογενειακή ζεστασιά την πιο μαγική εποχή της παιδικής ηλικίας.

Πηγή: Paidiatros.com

Υπάρχουν πολλές γιορτινές και ξεχωριστές μέρες στη ζωή μας. Κάθε γιορτή έχει τα δικά της χρώματα, τις δικές της μυρωδιές και εικόνες. Από όλες όμως τις γιορτές, για πολλούς ανθρώπους τα Χριστούγεννα είναι η πιο δύσκολη γιορτή του χρόνου. 

Σύμφωνα με το Αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (ΝΙΗ), τα Χριστούγεννα είναι η περίοδος που ενεργοποιεί σε πολλούς ανθρώπους το αίσθημα της θλίψης και συχνά κατάθλιψης. Αυτή την περίοδο υπάρχουν περισσότερες αναφορές για απόπειρες αυτοκτονίας. Ψυχολόγοι, ψυχίατροι και άλλοι επαγγελματίες υγείας αναφέρουν αύξηση των περιστατικών που ταλαιπωρούνται από κατάθλιψη κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.

Ο χαρακτήρας των Χριστουγέννων είναι πολύ χαρμόσυνος, με κάλαντα, γιορτινή διακόσμηση, γιορτινά γεύματα, και δώρα. Αυτή η χαρούμενη νότα των Χριστουγέννων μπορεί να κάνει πιο έντονο όποιο κενό αισθάνεται ο καθένας στη ζωή του. Τα Χριστούγεννα σήμερα έχουν μετατραπεί σε μια πολύ υλιστική γιορτή πράγμα που την κάνει πολύ δύσκολη για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Υπάρχουν λοιπόν πολλοί διαφορετικοί λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν σε άγχος, στρες και κατάθλιψη τα Χριστούγεννα.

Μην επικεντρώνεστε στα υλικά αγαθά

Σύμφωνα με άρθρο των Marsh και Keltner του Greater Good Science Center, University of California, Berkley που δημοσιεύτηκε στο Wall Street Journal:

Οι άνθρωποι που είναι υλιστές, αισθάνονται λιγότερη ικανοποίηση με τη ζωή τους γενικά, δεν αντλούν ευχαρίστηση από την καθημερινότητά τους, βιώνουν περισσότερα αρνητικά συναισθήματα, και αισθάνονται ότι η ζωή τους έχει λιγότερο νόημα.

Όσο αυξάνεται ο υλισμός, τόσο μειώνεται το αίσθημα της ευγνωμοσύνης και της ευχαρίστησης από τη ζωή.

Σε αντίθεση, εκφράζοντας ευγνωμοσύνη για ότι έχουμε στη ζωή, βοηθά να γευτούμε και να απολαύσουμε το καλό που υπάρχει στη ζωή μας.

Συμβουλές για  ήρεμα Χριστούγεννα

Μην πιέσετε τον εαυτό σας για να είστε χαρούμενοι κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Εάν έχετε σαφείς προσωπικούς λόγους για να μην είστε χαρούμενοι, τότε αναγνωρίστε τους και αποδεχτείτε τους. Να είστε επιεικείς και ειλικρινείς με τον εαυτό σας.       

Μη δέχεστε την «τέλεια» εικόνα των Χριστουγέννων που τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης ή άλλοι άνθρωποι προσπαθούν να σας κάνουν να πιστέψετε. Η πραγματική ζωή δεν είναι πάντα ρόδινη και ευτυχισμένη όπως συχνά παρουσιάζεται στην τηλεόραση.

Η άρνηση συναισθημάτων δεν βοηθά. Αν είχατε πρόσφατα κάποια απώλεια στη ζωή σας, θάνατο αγαπημένου προσώπου ή διαζύγιο, η θλίψη είναι πολύ φυσιολογική και είναι κομμάτι της διαδικασίας για να ξεπεράσετε την απώλεια.

Χαμηλώστε τις προσδοκίες σας για το πως «πρέπει» να είναι τα Χριστούγεννα και επικεντρωθείτε σε αυτό που εσείς θέλετε πραγματικά. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος για να περάσετε τα Χριστούγεννα. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Μη συγκρίνετε τον εαυτό σας με αυτά που κάνουν άλλοι άνθρωποι και άλλες οικογένειες. Επικεντρωθείτε σε αυτό που είναι το καλύτερο για εσάς.

Κάθε χρονιά είναι διαφορετική. Ότι κάνατε πέρισυ, δεν χρειάζεται να το κάνετε και φέτος. Και ότι κάνετε φέτος δεν χρειάζεται να το κάνετε και του χρόνου.

Να είστε μαζί με ανθρώπους που σας κάνουν να αισθάνεστε καλύτερα. Αποφύγετε ανθρώπους που σας προκαλούν περισσότερη κατάθλιψη. Οι άνθρωποι που σας αποδέχονται όπως είστε, χωρίς καμία πίεση, είναι και αυτοί που σας κάνουν να νιώθετε καλύτερα. Προσπαθήστε να είστε κοντά από θετικούς ανθρώπους.

Ξεκουραστείτε και κοιμηθείτε όσο χρειάζεστε. Ο ύπνος θα σας βοηθήσει να ανταπεξέλθετε καλύτερα στις δυσκολίες που πιθανόν να αντιμετωπίζετε. Αν το σώμα σας είναι πιο ξεκούραστο τότε θα νιώθετε κι εσείς πιο δυνατοί.

Αποφύγετε τις καταχρήσεις. Φροντίστε τη διατροφή σας. Να τρέφεστε με μέτρο, και αποφύγετε το υπερβολικό αλκοόλ. Το υπερβολικό αλκοόλ μπορεί απλά να κουκουλώσει τα προβλήματα σας για λίγο, μετά όμως θα αισθάνεστε χειρότερα.

Βάλτε όρια στα χρήματα που θα ξοδέψετε σε δώρα και στον αριθμό των κοινωνικών εκδηλώσεων που θα παρευρεθείτε. Πείτε όχι στις προσκλήσεις που θα υπερφορτώσουν το πρόγραμμά σας.

Βάλτε ρεαλιστικούς στόχους για να μην εξοντωθείτε. Είναι ωραίο το ψήσιμο γλυκών τα Χριστούγεννα και η καθαριότητα στο σπίτι όμως όχι σε υπερβολικό βαθμό που να φέρνει κόπωση. Αν αντλείτε ευχαρίστηση από αυτά τότε κάντε τα. Αν σας κουράζουν υπερβολικά, τότε αγοράστε μερικά έτοιμα γλυκά ή μην πάρετε καθόλου.

Επικεντρωθείτε σε αυτά που έχετε στη ζωή σας, και όχι σε αυτά που δεν έχετε. Στον απολογισμό της χρονιάς μην εστιάσετε σε ανεκπλήρωτα  όνειρα και στις απώλειες. Αναγνωρίστε αυτά που καταφέρατε.

Ενεργοποιείστε τον εαυτό σας, και κάντε πράγματα που σας ενδιαφέρουν και σας διασκεδάζουν. Αν χρειάζεστε μια αλλαγή, κάντε φέτος κάτι που δεν έχετε ξανακάνει.

Επικεντρωθείτε στα συναισθήματα στοργής, καλοσύνης, γενναιοδωρίας συναισθημάτων και ευγνωμοσύνης για τους ανθρώπους που έχετε στη ζωή σας.

Χαρίστε σε αυτούς που αγαπάτε το πιο «ακριβό» δώρο: Τον χρόνο μαζί τους και την ουσιαστική παρουσία σας. Απολαύστε την κάθε στιγμή με τρόπο αυθεντικό, απλό και άμεσο. Ίσως εδώ να κρύβεται και το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων.

Αν αισθάνεστε αδύναμοι στο να ανταπεξέλθετε στο ψυχικό φόρτο των Χριστουγέννων, αν  έχετε σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης ή άγχους, αν δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε, αν χάσατε την όρεξή σας, ή αν αισθάνεστε ότι είστε σε απόγνωση, αναζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού επαγγελματία υγείας.

Πηγή: Paidiatros.com

Είναι πραγματικά μια πολύ δύσκολη απόφαση να αφήσετε το παιδί μόνο του στο σπίτι. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα να αφήσετε μόνο στο σπίτι έναν έφηβο δεκαέξι χρονών. Επίσης, είναι αποδεκτό από όλους ότι είναι απαράδεκτο να αφήσουμε μόνο στο σπίτι ένα παιδί ηλικίας πέντε χρονών ή μικρότερο. Τι γίνεται όμως για όλες τις ενδιάμεσες ηλικίες για τις οποίες  είναι πραγματικά δύσκολο να αποφασίσει ένας γονιός, αν μπορεί το παιδί να τα καταφέρει μόνο του στο σπίτι. Πολλές φορές μικρά παιδιά επιμένουν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μείνουν μόνα στο σπίτι. Αντίθετα, υπάρχουν μεγάλα παιδιά που φοβούνται να μείνουν μόνα στο σπίτι. Γενικά όμως, να έχετε στο μυαλό σας ότι δεν είναι σωστό να αφήνετε μόνο στο σπίτι ένα παιδί ηλικίας μικρότερης των δέκα χρονών.

Ποιους παράγοντες πρέπει να λάβετε υπόψη, για να αποφασίσετε, αν μπορείτε να αφήσετε το παιδί μόνο στο σπίτι;

Οι πιο σημαντικοί παράγοντες  είναι οι ακόλουθοι:

• Η ηλικία του παιδιού
• Πόσο ώριμο είναι το παιδί και πόσο αντιλαμβάνεται τους κινδύνους

Απαντήστε στις πιο κάτω ερωτήσεις, πριν αποφασίσετε να αφήσετε το παιδί μόνο στο σπίτι.

1.  Το παιδί σας δείχνει σημάδια υπευθυνότητας. π.χ. είναι τυπικό με τις σχολικές του εργασίες;
2.  Πόσο ήρεμο είναι το παιδί σας, αν κάτι του πάει στραβά;
3.  Κατανοεί και ακολουθεί κανόνες;
4.  Μπορεί να αντιληφθεί και να ακολουθήσει κάποιους κανόνες ασφαλείας; π.χ. ότι δεν ανοίγουμε την πόρτα, αν χτυπήσει, σε κανέναν.
5.  Μήπως είναι επιρρεπές στους κινδύνους;
6.  Ακολουθεί τις οδηγίες σας να μένει μακριά από αγνώστους;
7.  Ποιος είναι ο χώρος που θα αφήσετε το παιδί μόνο του; Συνήθως, το αφήνουμε στο σπίτι, αλλά κάποιες φορές μπορεί να υποχρεωθούμε να το αφήσουμε στο χώρο εργασίας μας ή οπουδήποτε αλλού.
8.  Πόσο χρόνο θα αφήσετε το παιδί μόνο του; Για παράδειγμα είναι αποδεκτό να αφήσετε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί ένα απόγευμα μόνο στο σπίτι. Σαφέστατα, είναι απαράδεκτο να αφήσετε μόνο στο σπίτι το ίδιο παιδί για μια βδομάδα.
9.  Θα το αφήσετε με άλλα παιδιά και πόσο χρονών είναι τα άλλα παιδιά;

Αν προσμετρήσετε όλα τα πιο πάνω και αποφασίσετε ότι μπορείτε να αφήσετε το παιδί μόνο του στο σπίτι, καλό είναι την πρώτη φορά να το αφήσετε για πολύ λίγο χρόνο και να βρίσκεστε πολύ κοντά στο σπίτι, έτσι ώστε, αν συμβεί οτιδήποτε, να φτάσετε κοντά του άμεσα. Πέστε στο παιδί σας ότι πρέπει να λείψετε για λίγη ώρα. Βγείτε έξω και κάντε μια βόλτα για 30-40 λεπτά κοντά στο σπίτι και επιστρέψτε. Όταν φτάσετε πίσω στο σπίτι, προσπαθήστε να καταλάβετε πώς αισθανόταν το παιδί σας όσο ήταν μόνο (φοβήθηκε, ασχολήθηκε με κάποια εργασία ή παιχνίδι, τι έκανε στην απουσία σας;). Μιλήστε μαζί του και ρωτήστε το παιδί να σας πει πώς αισθάνθηκε, αν χρειάζεται να κάνετε κάτι επιπρόσθετο, έτσι ώστε την επόμενη φορά που θα απουσιάσετε να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια.

Αν το παιδί σας περάσει και αυτό το πειραματικό στάδιο και αποφασίσετε ότι μπορείτε να το αφήσετε κάποιες ώρες μόνο στο σπίτι, τότε σιγουρευτείτε ότι ξέρει τα πιο κάτω:

• Γνωρίζει τον τηλεφωνικό αριθμό που πρέπει να καλέσει σε περίπτωση ανάγκης. Στην Ευρώπη υπάρχει κοινός αριθμός και είναι το 112.
• Ξέρει τη διεύθυνση του σπιτιού, σε περίπτωση που πρέπει να τη δώσει από το τηλέφωνο.
• Ξέρει να κλειδώνει και να ξεκλειδώνει τις πόρτες.
• Ξέρει να χειρίζεται το σύστημα συναγερμού, σε περίπτωση που έχετε τέτοιο σύστημα.
• Ξέρει να χρησιμοποιεί τις ηλεκτρικές συσκευές που έχετε στο σπίτι.
• Ξέρει να ανάβει και να σβήνει τα φώτα.
• Ξέρει τι απαντά, σε περίπτωση που παίρνει κάποιος τηλέφωνο και ζητά τους γονείς του. Σαφέστατα δεν πρέπει να αφήσει να εννοηθεί ότι είναι μόνο στο σπίτι.
• Ξέρει τι να κάνει, σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο υπάρξει διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος.

Είναι χρήσιμο να θέσετε κάποιους κανόνες σε σχέση με τις δραστηριότητες που μπορεί να κάνει το παιδί κατά τη διάρκεια της απουσίας σας όπως τους πιο κάτω:

• Δωμάτια τα οποία για κάποιο λόγο δεν πρέπει να επισκεφθεί.
• Μέχρι ποια ώρα μπορεί να παρακολουθήσει τηλεόραση και τι προγράμματα μπορεί να παρακολουθήσει.
• Να θέσετε κανόνες σε σχέση με το χρόνο και τον τρόπο που θα χρησιμοποιεί το διαδίκτυο.
• Αν υπάρχουν προγράμματα προστασίας να τα ενεργοποιήσετε, προτού φύγετε.
• Πώς και τι μπορεί να μαγειρέψει, όταν εσείς απουσιάζετε.
• Αν θέλει να καλέσει φίλους στο σπίτι, ενώ εσείς θα απουσιάζετε, πρέπει να σας ενημερώσει ποιους θα καλέσει και να το ξέρετε εκ των προτέρων.

Οδηγός για γονείς

Αν εσείς φύγετε από το σπίτι και το παιδί σας επιστρέψει στο σπίτι, όταν εσείς απουσιάζετε, τότε είναι πολύ γλυκό να του αφήσετε ένα μήνυμα στο οποίο να του λέτε πόσο πολύ το αγαπάτε.

Να του τηλεφωνήσετε μερικές φορές, για να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι καλά. Σε περίπτωση που θα είστε σε κάποιο χώρο όπου δε θα μπορείτε να απαντήσετε στο τηλέφωνο, να ενημερώσετε το παιδί σας, για να μην ανησυχήσει, σε περίπτωση που σας πάρει και δεν απαντήσετε.

Όσους κανόνες και αν θέσετε, όση εμπιστοσύνη και να έχετε στο παιδί σας, καλό είναι να σιγουρευτείτε ότι το περιβάλλον του σπιτιού είναι ασφαλές για το παιδί. Σιγουρευτείτε λοιπόν για τα ακόλουθα:

1. Δεν έχετε αλκοολούχα ποτά εκτεθειμένα και διαθέσιμα να τα πιει το παιδί σας, ενώ απουσιάζετε. Πολλά παιδιά δοκιμάζουν αλκοόλ κατά την απουσία των γονιών τους και μεθούν.
2. Δεν αφήνουμε χάπια ή οποιοδήποτε φάρμακο σε τόπο που μπορεί να το βρει ένα παιδί. Τα φάρμακα αυτά είναι καλά κλειδωμένα στο φαρμακείο.
3. Ακόμα και φάρμακα που δίνονται χωρίς συνταγή (π.χ. φάρμακα για το κοινό κρυολόγημα) είναι καλά να μην είναι εύκολα προσβάσιμα στα παιδιά.
4. Αν έχετε όπλο στο σπίτι, να είστε σίγουροι ότι είναι καλά κλειδωμένο και ότι δεν υπάρχει τρόπος να το οπλίσει το παιδί ή ακόμα και να το βρει.
5. Μην αφήνετε ποτέ τσιγάρα στο σπίτι.
6. Μην αφήνετε εκτεθειμένα σπίρτα ή αναπτήρες. Έχουν αναφερθεί περιστατικά όπου τα παιδιά παίζοντας με αυτά έβαλαν φωτιά στο σπίτι.
7. Μην αφήνετε ποτέ εκτεθειμένα τα κλειδιά κάποιου αυτοκινήτου. Μπορεί να μπει στον πειρασμό να το οδηγήσει.
8. Τις πρώτες φορές μπορείτε να του πείτε να καλέσει, αν θέλει, και κάποιο φίλο/φίλη του, για να του κρατήσει συντροφιά. Βεβαιωθείτε ότι οι γονείς του παιδιού αυτού θα ξέρουν ότι θα είναι μόνοι στο σπίτι.
9. Αν έχετε κάποιο ζώο στο σπίτι, να ξέρετε ότι το παιδί σας θα αισθάνεται ακόμα πιο άνετα. Όπως και οι ενήλικες έτσι και τα παιδιά αισθάνονται ότι έχουν μια συντροφιά, όσο μικρό και αν είναι το ζώο.

Αν λοιπόν τα έχετε σχεδιάσει όλα τόσο καλά μπορείτε να κάνετε την πρώτη απόπειρα να αφήσετε το παιδί σας μόνο στο σπίτι.

Τα παιδιά έχουν άποψη….. και καλό θα ήταν να τη λαμβάνετε υπόψιν

Ένα παιδί μπορεί να είναι αρκετά ώριμο για να μείνει μόνο στο σπίτι αλλά να μην το επιθυμεί. Αυτό σχετίζεται με την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του παιδιού.  Καλό θα ήταν να σεβαστείτε την επιθυμία του και να το αφήσετε μόνο όταν θέλει και το ίδιο. Μπορεί η άρνησή του να μείνει μόνο να πηγάζει από φόβο. Συζητήστε μαζί του και προσπαθήστε να καταλάβετε τον λόγο. 

Συμπερασματικά…. 

Το πότε ένα παιδί είναι έτοιμο να μείνει μόνο στο σπίτι καθορίζεται από πολλούς παράγοντες. Τα παιδιά δεν είναι όλα τα ίδια για αυτό δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για την ηλικία που θα αφήσεις ένα παιδί μόνο στο σπίτι. Η ωριμότητά του, τα δείγματα υπακοής σε κανόνες και η προθυμία του είναι σημαντικά κριτήρια. Οι γονείς διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο για να γαλουχήσουν στα παιδιά τους, τους σωστούς κανόνες και μέτρα που πρέπει να ακολουθούν για την ασφάλειά τους. Ας μη ξεχνάμε ότι αφήνοντας το παιδί μόνο στο σπίτι το βοηθάμε να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, την ανεξαρτησία και την υπευθυνότητά του.

Πηγή: Paidiatros.com

Πότε είναι η κατάλληλη ηλικία και ποιο σπορ του ταιριάζει;

«Νούς υγιής εν σώματι υγιεί»

Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τη ρήση των αρχαίων προγόνων μας. Η άσκηση αποτελεί τροφή για την πνευματική υγεία των παιδιών και η αξία της είναι σταθερή και αναντικατάστατη. Τα παιδιά για να μεγαλώσουν με υγιή τρόπο χρειάζονται την άσκηση να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους για να τρέφει το σώμα αλλά και το πνεύμα τους. Η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής προτείνει για τα παιδιά και τους εφήβους να συμμετέχουν σε κάποια μορφή σωματικής δραστηριότητας τουλάχιστον 60 λεπτά την ημέρα.

Πότε είναι η κατάλληλη ηλικία για να αρχίσει το παιδί σας ένα σπορ;

Η κατάλληλη χρονική στιγμή για να αρχίσει το παιδί σας ένα σπορ σχετίζεται με το εάν έχει αναπτύξει τις κατάλληλες δεξιότητες που απαιτούνται για αυτό.  Έχει άμεση σχέση με την ηλικία του παιδιού αλλά και το ρυθμό της βιολογικής του ανάπτυξης.  Παιδιά ίδιας ηλικίας δεν έχουν πάντοτε τις ίδιες δεξιότητες

Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι οι δεξιότητες δεν είναι το μοναδικό κριτήριο. Αυτό που καλείστε να γνωρίζετε είναι ότι οι λέξεις χαρά, διασκέδαση, παιγνίδι και άσκηση πρέπει να ταυτίζονται.  Μην πιέζετε τα παιδιά σας να συμμετέχουν σε σπορ που εσείς θέλετε αλλά δεν ταιριάζουν με τα ενδιαφέροντά τους και δεν ανταποκρίνονται στις ικανότητες τους.  Ζευγαρώστε την άσκηση με το παιγνίδι και μην επιβάλετε στο παιδί σας ποτέ το σπορ που θα ακολουθήσει γιατί με αυτό τον τρόπο θα επισκιάσετε τη χαρά που πηγάζει μέσα από την άσκηση.

Ακούστε λοιπόν την επιθυμία τους, αφήστε τα παιδιά να εκφραστούν ελεύθερα μόνο τότε θα αγαπήσουν την άσκηση και τα σπορ, θα γίνει τρόπος ζωής τους και θα την αναζητούν με δίψα.

Σπορ! Σε ποια ηλικία και ποιο;

Κινητικές δεξιότητες, ικανότητες αντίληψης και προσοχής, συναισθηματική ωριμότητα, σωματική διάπλαση, αποτελούν σημαντικούς παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψιν για τη μετάβαση ενός παιδιού στη νέα ρουτίνα ενός σπορ.

Νήπια 2-3 ετών:

Σε αυτό το ηλικιακό φάσμα τα παιδιά δεν έχουν καλά  αναπτυγμένες κινητικές δεξιότητες, δεν έχουν καλή ισορροπία και ικανότητες προσοχής.  Επομένως καλό θα ήταν να επιλέγονται δραστηριότητες που πηγάζουν μέσα από το παιγνίδι της καθημερινότητας. Σε αυτή την ηλικία τρέχουν, παίζουν κρυφτό, πετούν μια μπάλα, κυλιούνται στο πάτωμα, μπορούν να αρχίσουν την κολύμβηση.  Με λίγα λόγια τα παιδιά καλύτερα να αφήνονται ελεύθερα χωρίς να τους επιβάλλονται κανόνες μέσα στα πλαίσια όμως ενός ασφαλούς περιβάλλοντος. Πειραματιστείτε μαζί τους, τρέξετε, παίξετε με μια μπάλα, πηγαίνετε βόλτα στο πάρκο, δείξετε πράγματα στα παιδιά και αφήστε τα να απολαύσουν την εμπειρία ενός ξέφρενου και ανέμελου παιγνιδιού που θα τους γυμνάσει το σώμα αλλά και το πνεύμα.  Εσείς δεν έχετε τίποτε άλλο να κάνετε παρά να δώσετε το έναυσμα. 

Παιδιά προσχολικής ηλικίας 4-6 ετών:

Οι κινητικές ικανότητες του παιδιού είναι καλύτερες μπορεί να τρέξει περισσότερη ώρα, πιο γρήγορα, να οργανώσει καλύτερο παιγνίδι με μια μπάλα.  Η ισορροπία τους είναι πιο αναπτυγμένη, μπορούν να κάνουν κουτσό, να παίξουν σκάλα, να παίξουν σχοινάκι.  Αρχίζουν επίσης να χορεύουν και να μιμούνται καλύτερα τις κινήσεις των μεγάλων.  Στο σημείο αυτό αρχίζει η μετάβαση από το αδόμητο στο δομημένο παιγνίδι.

Παιδιά 6-9 ετών:

Στις ηλικίες αυτές τα παιδιά έχουν αποκτήσει πλέον αρκετές κινητικές δεξιότητες και μπορούν να συμμετέχουν σε αρκετά σπορ.  Δύσκολο ακόμη να ακολουθήσουν σπορ που χρειάζονται καλό οφθαλμοκινητικό συντονισμό, στοχευμένες κινήσεις, ομαδικές στρατηγικές.  Επομένως επιλέγονται σπορ που απαιτούν βασικές, απλές κινητικές δεξιότητες όπως ο στίβος, η ρυθμική γυμναστική, ο χορός, οι πολεμικές τέχνες.  Επίσης σε αυτή την ηλικία μπορούν να βαδίσουν τα πρώτα τους βήματα στο τένις. 

Παιδιά 10-12 ετών:

Σε αυτό το φάσμα ηλικιών τα περισσότερα παιδιά από θέμα δεξιοτήτων είναι πια έτοιμα να συμμετέχουν σε πιο δύσκολα σκορ.  Οι κινητικές δεξιότητες είναι πολύ καλά αναπτυγμένες, οι αντιληπτικές τους ικανότητες είναι καλά διαμορφωμένες με αποτέλεσμα να εκτελούν πολύπλοκες εντολές και ο συντονισμός ματιών-χεριών αρκετά καλός.  Σε αυτή τη φάση τα παιδιά είναι έτοιμα να συμμετέχουν σε ομαδικά σπορ που απαιτούν στρατηγική, συνεργασία και συντονισμένες ενέργειες. Τέτοια σπορ είναι το μπάσκετ, το βόλεϊ, το ποδόσφαιρο.  Μπορούν βέβαια να ασχοληθούν και με το στίβο, το τένις, το χορό, τις πολεμικές τέχνες.  Είναι πλέον αρκετά ώριμα τα παιδιά να επιλέξουν από μόνα τους το σπορ που τους αρέσει, τους ευχαριστεί, τους γεμίζει χαρά και ικανοποίηση.

Σε αυτό το ηλικιακό φάσμα τα περισσότερα παιδιά διανύουν το «μπλουζ της άγριας νιότης», την εφηβεία και μπορεί να επιδείξουν δείγματα επιθετικής συμπεριφοράς, νευρικότητας, αυθορμητισμού.  Επομένως δώστε τις σωστές κατευθύνσεις με τις κατάλληλες επιλογές που θα εκτονώνουν τα παιδιά και θα τους προσφέρουν ηρεμία και αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά εκείνο που οι ίδιοι θα επιλέξουν φτάνει να σιγουρευτείτε ότι το περιβάλλον γύρω τους είναι ασφαλές. Παράλληλα μην ξεχνάτε ότι μεταξύ των παιδιών αυτής της ηλικίας και ειδικά στα αγόρια υπάρχουν αρκετές διαφορές στο σωματότυπό τους και ειδικά στα αγόρια που κάποια διανύουν αργότερα την εφηβεία.  Σε τέτοιες περιπτώσεις στα ομαδικά σπορ καλό θα ήταν να ανταγωνίζονται παιδιά ίδιου σωματότυπου για να μη νιώθουν μειονεκτικά, να νιώσουν έλλειψη ταλέντου και ικανοτήτων και τελικά να εγκαταλείψουν την άσκηση.

Ομαδικά σπορ

Τα παιδιά είναι έτοιμα για ομαδικά σπορ γύρω στην ηλικία των 10 ετών.  Εδώ αρχίζουν να κατανοούν και να εκτελούν τακτικές και στρατηγικές. Η συμμετοχή των παιδιών σε ομαδικά σπορ όπως το βόλεϊ, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο τους βοηθά να αποκτήσουν νέους φίλους, να είναι μέλη μιας ομάδας, να πειθαρχούν σε κανόνες και να μην λειτουργούν ατομιστικά αλλά να ψυχαγωγούνται και να διασκεδάζουν μέσα σε ένα σύνολο. Στα πλαίσια της συμμετοχής των παιδιών στα ομαδικά σπορ προσπαθήστε να καλλιεργήσετε μέσα τους να θέτουν ως στόχο να μαθαίνουν νέες δεξιότητες, να συμμετέχουν με χαρά σε ένα κλίμα αλληλεγγύης και αγάπης και προσπαθήστε να τους απαλλάξετε από την επιμονή του ανταγωνισμού και της νίκης.  Γαλουχήστε στα παιδιά σας την άποψη ότι η επιτυχία δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με τη νίκη.

Σπορ! Δώστε ώθηση στα παιδιά σας να γυμνάζονται. Πρακτικές συμβουλές για τους γονείς.

Ωθήστε τα παιδιά σας να γυμνάζονται, αφιερώστε τους χρόνο και επιλογές.  Δώστε το καλό παράδειγμα γυμναστείτε και εσείς μαζί τους και αυτά θα σας μιμηθούν.

Περιορίστε το χρόνο της τηλεόρασης και των ηλεκτρονικών παιγνιδιών και δώστε την ευκαιρία στα παιδιά σας να ανακαλύψουν τη χαρά και τη διασκέδαση μέσα από τα σπορ και την άσκηση.

Βεβαιωθείτε ότι το περιβάλλον που γυμνάζονται τα παιδιά είναι ασφαλές ελέγχοντας τον εξοπλισμό, τις εγκαταστάσεις και το πρόγραμμα εκγύμνασης.

Τα παιδιά δεν κερδίζουν τη ζωή μέσα από ένα σπορ.  Η κύρια φιλοσοφία είναι να γυμναστούν να περάσουν καλά και να είναι χαρούμενα.

Να είστε υπομονετικοί, εάν κάτι δεν τους αρέσει μη τα πιέζετε αφήστε τα να κάνουν τις επιλογές τους.

Να θυμάστε ότι η εξειδίκευση σε ένα μόνο άθλημα με εντατική προπόνηση μπορεί να οδηγήσει το παιδί σε τραυματισμό, ψυχική καταπόνηση, ανάπτυξη συγκεκριμένων κινητικών δεξιοτήτων και  τελικά να το εγκαταλείψει.  Γι’ αυτό κάνετε υπομονή στην πρόοδο του και αφήστε το παιδί να ασχολείται με διάφορα σπορ.

Καλλιεργείστε στα παιδιά σας ότι η επιτυχία σε ένα σπορ δεν είναι μόνο η νίκη

Εάν θα εντάξετε το παιδί σας αθλητικό όμιλο τότε ρωτήστε και άλλους γονείς που συμμετέχουν τα παιδιά τους, αφήστε μια δοκιμαστική περίοδο και παρακολουθήστε εάν το παιδί φεύγει ικανοποιημένο με ενέργεια και ενθουσιασμό.

Η επιλογή των σπορ είναι μια συνεχής διαδικασία δοκιμής και λάθους αφήστε τα παιδιά σας να τη ζήσουν.  Η διαίσθησή σας και η παρατήρηση θα σας βοηθήσουν να ωθήσετε τα παιδιά στις σωστές επιλογές γιατί ο σκοπός είναι ένας: Η άσκηση να γίνει τρόπος ζωής και πηγή χαράς, μάθησης, υγείας, ζωντάνιας για τα παιδιά.

Πηγή: Paidiatros.com

Η πειθαρχία είναι ένα θέμα που απασχολεί τους γονείς, γιατί πολλές φορές βρίσκονται αντιμέτωποι με τις αταξίες των παιδιών τους, τη ριψοκίνδυνη συμπεριφορά τους και την, πολλές φορές, περιορισμένη συνεργασία τους. Ένα πολύ συχνό ερώτημα των γονιών είναι: «Πώς να μάθω το παιδί μου να πειθαρχεί;». Για να απαντήσουμε το ερώτημα, πρέπει καταρχήν, να οριοθετήσουμε την πειθαρχία. Σίγουρα, με τον όρο αυτό δεν εννοούμε την «υποταγή στον ανώτερο». Εννοούμε την ενσυνείδητη, την εσωτερική πειθαρχία, δηλαδή την υπακοή των παιδιών σε αρχές και κανόνες, με τη θέλησή τους. 

Η πειθαρχία δεν επιβάλλεται αλλά μαθαίνεται.

Γενικά, αγαπητοί μου γονείς, η πειθαρχία δεν είναι κάτι που δίνεται με μια συνταγή, κάτι μαγικό. Είναι μια διαδικασία, η οποία προκύπτει μέσα από τη διαχρονική σχέση μας με τα παιδιά μας. Η πειθαρχία πρέπει να πηγάζει μέσα από την όλη σχέση γονιού και παιδιού και να είναι στηριγμένη στην αγάπη και στην εμπιστοσύνη, όχι στον εκφοβισμό και στη λήψη ή έστω την απειλή για λήψη υπερβολικών και αδικαιολόγητων τιμωρητικών μέτρων. Όταν το παιδί μεγαλώνει μέσα σε ένα περιβάλλον αλληλοκατανόησης, σεβασμού και επικοινωνίας τότε να είστε σίγουροι ότι το παιδί μαθαίνει να σας ακούει και να δέχεται τους κανόνες. Η πειθαρχία δεν είναι κάτι που επιβάλλεται, είναι κάτι που μαθαίνεται. Μαθαίνουμε το παιδί μας να υπακούει, όχι με αυστηρούς κανόνες και αναποτελεσματικές τιμωρίες. Αποφεύγουμε τις υπερβολικές επικρίσεις και τις αδιάκριτες παρατηρήσεις. Τα «όχι» και τα «πρέπει» τα στηρίζουμε σε κάποια λογική αιτία και τα συνοδεύουμε με πάντοτε με παραδείγματα. 

Όσο πιο νωρίς τόσο το καλύτερο.

Μαθαίνουμε το παιδί μας αρχίζοντας από πολύ νωρίς, περίπου στην ηλικία του ενός έτους. Αυτή είναι η πιο καταληλλη περίοδος της ζωής του, για να βάλετε τα πρώτα θεμέλεια της πειθαρχίας. Να αρχίσει το παιδί να μαθαίνει την έννοια του «όχι» και να αρχίσει να καταλαβαίνει ότι δεν μπορούν όλες του οι επιθυμίες να ικανοποιούνται.Σιγά- σιγά το παιδί καταλαβαίνει ότι κάποια πράγματα επιτρέπονται και κάποια απαγορεύονται και ότι τα «δεν» έχουν συγκεκριμένη αιτιολογία, άμεσα συνδεδεμένη με το παρόν και κυρίως το μέλλον του.

Βασικές αρχές της πειθαρχίας.

• Να είστε σταθεροί και συνεπείς

• Να κρατάτε τις υποσχέσεις σας

• Όταν λέτε «όχι» να το εννοείτε. Να είστε σταθεροί στα «όχι»: Ότι απαγορεύεται σήμερα, απαγορεύεται και αύριο.

• Τα πολλά όχι δεν ωφελούν. Χάνουν την αποτελεσματικότητά τους.

• Αν αρνηθείτε κάτι στο παιδί σας, προσφέρετέ του μια εναλλακτική λύση.

• Παράδειγμα: «Δεν επιτρέπεται να παίζει μπάλα στο σπίτι, μπορεί όμως να παίζει στην αυλή ή στο πάρκο».

• ΟΙ επικρίσεις σας πρέπει να στρέφονται στην πράξη ή στη συμπεριφορά, όχι προς το ίδιο το παιδί. Αποφύγετε να τους βάζετε «ταμπέλλες».

• Παράδειγμα: «Δεν σκαρφαλώνουμε στον καναπέ της γιαγιάς», αντί «σταμάτα να είσαι ενοχλητικός».

• Χρησιμοποιούμε τη συνέπεια αντί την τιμωρία.

Έτσι λοιπόν, τίθεται το ερώτημα, ποια η διαφορά της συνέπειας από την τιμωρία. Η συνέπεια εμπεριέχει σεβασμό και αναγνώριση των δικαιωμάτων του παιδιού. Πρέπει να είναι συνδεδεμένη με τη συμπεριφορά του παιδιού και να είναι άμεση, όχι να δίνεται ώρες ή μέρες μετά. Η αμεσότητα βοηθά το παιδί να καταλάβει τη συνέπεια. Επίσης, η συνέπεια τού δίνει την ευκαιρία να επιλέξει. Για παράδειγμα: «Αν δεν διαβάσεις θα έχεις λιγότερο χρόνο για παιχνίδι». Η τιμωρία είναι επιβολή εξουσίας, πολλές φορές μάλιστα εμπεριέχει διάφορες μορφές βίας, όπως σωματική, λεκτική ή ψυχολογική. Τα παιδιά που «τιμωρούνται», σπάνια σέβονται τους γονείς τους και όσο μεγαλώνουν αρχίζουν τις έντονες λεκτικές και κάποτε σωματικές προστριβές με τους γονείς τους.

• Να υπάρχει συνεννόηση και να ακολουθείται η ίδια τακτική διαπαιδαγώγησης από τους δύο γονείς.

• Ο ένας γονιός δεν πρέπει να αναιρεί τον άλλο μπροστά στο παιδί. Εάν υπάρχουν διαφωνίες θα πρέπει να συζητηθούν μακριά του.

• Όταν κάνετε λάθος, να το αναγνωρίζετε και να ζητάτε συγνώμη.

• Δώστε ευκαιρία στο παιδί σας να εκφράσει τα συναισθήματά του.

• Να είστε ειλικρινείς με τα παιδιά.

• Ασχοληθείτε μαζί τους. Κάντε πράγματα μαζί, διασκεδάστε, δημιουργείστε, κουβεντιάστε.

• Ενδυναμώστε τα, δείχνοντάς τους εμπιστοσύνη, δίνοντάς τους ευκαιρίες για πρωτοβουλία, προσφέροντάς τους επιλογές και, προπαντός, σεβόμενοι τις επιθυμίες τους. Σεβασμός των επιθυμιών των παιδιών, δεν σημαίνει βέβαια ότι τα αφήνουμε να κάνουν ότι θέλουν.

Γενικά, στην οικογένεια πρέπει να συνυπάρχουν όρια και κανόνες από τη μια, αλλά και σεβασμός από την άλλη.

Πηγή: Paidiatros.com

Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, τα δέντρα, τα ζώα και ο άνθρωπος χρειάζονται το νερό για να συνεχίσουν να ζουν. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει περισσότερο από μερικές μέρες χωρίς νερό.

Γιατί λοιπόν το νερό είναι τόσο απαραίτητο;

Το κύριο συστατικό του ανθρωπίνου σώματος είναι το νερό. Αποτελεί περισσότερο από το 50% του βάρους. Το νερό αποτελεί το κύριο συστατικό όλων των υγρών του ανθρωπίνου σώματος. Μερικά από αυτά τα υγρά είναι τα εξής

1. Το αίμα που όλοι ξέρουμε μεταφέρει στα διάφορα όργανα θρεπτικές ουσίες.

2. Τα υγρά του στομάχου βοηθούν στη πέψη των τροφών.

3. Αποτελεί το κύριο συστατικό των ούρων από τα οποία ο οργανισμός διώχνει άχρηστες ουσίες από το σώμα.

4. Ο ιδρώτας βοηθά το σώμα μας να διατηρεί τη σωστή θερμοκρασία

Για να αποφεύγεται η τριβή στα διάφορα μηχανήματα και αντικείμενα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το λάδι ή άλλες λιπαντικές ουσίες. Αν δεν τις χρησιμοποιούσε τότε τα πράγματα θα καταστρέφονταν πολύ πιο γρήγορα από την τριβή μεταξύ τους (πχ το ανοιγόκλεισμα μιας πόρτας). Το νερό λοιπόν αποτελεί το κύριο συστατικό όλων των λιπαντικών που χρησιμοποιεί το ανθρώπινο σώμα. Μερικά παραδείγματα είναι τα εξής:

•Τα διάφορα μέρη του σώματος μας λυγίζουν γιατί έχουμε τις αρθρώσεις (πχ χέρια και πόδια). Οι αρθρώσεις για να μην καταστρέφονται κάθε φορά που χρησιμοποιούνται έχουν μέσα τους ειδικό υγρό.

•Το νερό αποτελεί το κύριο συστατικό της βλέννας που βρίσκεται στην επιφάνεια των περισσότερων οργάνων (μύτη, μάτια, στόμα κτλ). Αν τα μάτια μας δεν ήταν υγρά δεν θα μπορούσαμε να τα ανοιγοκλείνουμε.

Το νερό βοηθά πολλά πράγματα να κινούνται. Χωρίς το νερό δεν θα μπορούσαν οι τροφές να κινηθούν μέσα στο έντερο. Τα άτομα που δεν πίνουν αρκετό νερό πάσχουν από δυσκοιλιότητα με αποτέλεσμα να μην έχουν κανονικές κενώσεις. Το νερό βοηθά τον οργανισμό να ρίχνει την θερμοκρασία του όταν χρειάζεται και να δροσίζεται.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο απαραίτητο είναι το νερό. Καθημερινά ο οργανισμός χάνει νερό με διάφορους τρόπους, από τα ούρα, από τα κόπρανα, από τον ιδρώτα κτλ.. Άρα για να ζήσει ένας οργανισμός πρέπει καθημερινά να αντικαθιστά το νερό που χάνει.

Οι περισσότερες τροφές που καταναλώνουμε έχουν νερό. Η ποσότητα όμως αυτή είναι πολύ λίγη. Γι'  αυτό κάθε άνθρωπος πρέπει να πίνει τουλάχιστον 6-8 ποτήρια νερό την ημέρα. Ακόμα και αν καταναλώσουμε λίγο περισσότερο νερό από αυτό που χρειαζόμαστε δεν προκαλούμε καμία βλάβη στο οργανισμό μας και ούτε μπορεί να μας αυξήσει το βάρος γιατί απλά δεν περιέχει καμία θερμίδα.

Όταν ασκείστε, ιδρώνετε πολύ ή εκτίθεστε σε ψηλές θερμοκρασίες τότε χρειάζεστε ακόμα περισσότερο νερό. Γι'  αυτό ακολουθήστε τις πιο κάτω οδηγίες πριν ασκηθείτε.

•Πιείτε ένα ποτήρι νερό πριν τη άσκηση

•Κατά τη διάρκεια της άσκησης να πίνετε λίγο νερό κάθε περίπου 15 λεπτά. Μην περιμένετε να διψάσετε.

•Μετά την άσκηση πιείτε τουλάχιστον ένα ποτήρι νερό.

ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑ ΥΓΙΕΙΣ.

Πηγή: Paidiatros.com

Πόσες λέξεις πρέπει να παράγει ένα δίχρονο παιδί;

Με βάση δεδομένα από την παγκόσμια βιβλιογραφία ένα ποσοστό περίπου 15% παιδιών ηλικίας 2-21/2 χρόνων παρουσιάζει καθυστέρηση στην ομιλία. Η αργοπορημένη έναρξη έκφρασης λόγου ανιχνεύεται με βάση το περιορισμένο εύρος του εκφραστικού λεξιλογίου (50 λέξεις), την έλλειψη ελάχιστης φραστικής δομής (συνδυασμός δύο τουλάχιστον λέξεων ανά φράση) σε ηλικία περίπου 24 μηνών, παρά τη φυσιολογική γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη. Ερευνητικά δεδομένα εισηγούνται ότι, ενώ αρκετά παιδιά με καθυστέρηση στην ομιλία ξεπερνούν το πρόβλημά τους σε ηλικία 3 χρόνων, πολλά άλλα συνεχίζουν να παρουσιάζουν γλωσσικές διαταραχές που αργότερα εμφανίζονται με μορφή μαθησιακής δυσκολίας . Άρα, η αργοπορημένη έναρξη της έκφρασης λόγου σε νήπια θεωρείται παράγοντας «επικινδυνότητας» διότι μπορεί να αποφέρει μακρόχρονα γλωσσικά ελλείμματα, μαθησιακές δυσκολίες και ακαδημαϊκή αποτυχία.

Σε γενικές γραμμές, εάν ένα παιδί ηλικίας 28 μηνών παρουσιάζει αργοπορία στον λόγο, η ανάκαμψη της γλωσσικής του αυτής αργοπορίας στην ηλικία των 36 μηνών δεν είναι αναμενόμενη, κυρίως εάν το παιδί αυτό παρουσιάζει προβλήματα αντίληψης του λόγου, παράγει ελάχιστα φωνήματα και λέξεις της γλώσσας και παρουσιάζει θετικό οικογενειακό ιστορικό.

Με βάση επιστημονικά δεδομένα, ο μέσος όρος λέξεων που πρέπει να παράγει ένα δίχρονο παιδί κυμαίνεται γύρω στις 200-250 λέξεις.

Το παιδί μου είναι ηλικίας δυόμισι χρόνων όμως παρόλο που παρουσιάζει φυσιολογική εξέλιξη σε όλους τους τομείς εν τούτοις δεν λέει πολλές λέξεις. Αποτελέσματα διαφόρων μελετών ανά τον κόσμο δηλώνουν ότι 18% των φυσιολογικών παιδιών ηλικίας 2 με 21/2 χρονών με καλή αντίληψη του προφορικού λόγου παρουσιάζει περιορισμένο εκφραστικό λεξιλόγιο και δε συνδυάζει λέξεις για την παραγωγή φράσεων (πχ μαμά μήλο).  

Η αργή εξέλιξη στον προφορικό λόγο είναι ανησυχητική;

Παρόλο που το 50% των παιδιών με αργή εξέλιξη στον λόγο στην ηλικία των 3 με 31/2 χρονών καταφέρνει να ξεπεράσει τη γλωσσική αργοπορία, το υπόλοιπο συνεχίζει να παρουσιάζει γλωσσική καθυστέρηση κυρίως σε τομείς όπως είναι η άρθρωση και φωνολογία των λέξεων (η σωστή προφορά των φωνημάτων και λέξεων), η σύνταξη και η μορφολογία του λόγου (η σειρά και σύνδεση των λέξεων στην πρόταση). Η αργή εξέλιξη στον λόγο μερικές φορές είναι προμήνυμα συνεχιζόμενης γλωσσικής καθυστέρησης και σε μεταγενέστερο στάδιο μαθησιακής δυσκολίας. Για παράδειγμα, πολλά παιδιά με δυσλεξία (δυσκολία στην κατάκτηση του μηχανισμού της ανάγνωσης και γραφής), ή ειδική γλωσσική διαταραχή παρουσιάζουν ιστορικό καθυστέρησης του λόγου. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η αργοπορία στο λόγο απαραίτητα καταλήγει σε δυσλεξία.

Πότε ανησυχούμε για την ομιλία του παιδιού

Μάς είπαν ότι, όταν το παιδί μας μεγαλώσει και όταν πάει σχολείο θα μιλήσει. Να περιμένουμε ή να ζητήσουμε την γνώμη του ειδικού; 

Παρόλο που η ένταξη στο σχολείο (π.χ νηπιαγωγείο) βοηθά το παιδί να αναπτύξει περαιτέρω τη γλωσσική του ικανότητα, η γλωσσική ανάπτυξη και ολοκλήρωση αρχίζει πριν ακόμα το παιδί ενταχθεί στο σχολείο. Αναμένεται ότι στην ηλικία των 3-4 χρόνων τα παιδιά παράγουν σωστά τα περισσότερα φωνήματα της γλώσσας, χρησιμοποιούν ορθές και ολοκληρωμένες προτάσεις και διηγούνται μέρος μικρής ιστορίας. Ή επαγγελματική γνώμη από τον/την λογοπαθολόγο είναι σημαντική αφού μια αξιολόγηση θα ρίξει φως στις αιτίες της γλωσσικής καθυστέρησης. Επίσης η επαγγελματική γνωμάτευση θα προβλέψει τη μελλοντική πορεία της γλωσσικής ανάπτυξης του παιδιού και την ανάγκη θεραπευτικής ή συμβουλευτικής παρέμβασης.

Ποιοι παράγοντες προβλέπουν τα παιδιά πού θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν γλωσσική καθυστέρηση;

Η δέσμη προγνωστικών παραγόντων συμπεριλαμβάνει το επίπεδο αντίληψης του προφορικού λόγου, το επίπεδο προσοχής και συγκέντρωσης προς τον προφορικό λόγο, την ταχύτητα γλωσσικής ανάπτυξης και κατάκτησης του λόγου μεταξύ ηλικίας 24 με 36 μηνών, το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο της οικογένειας του παιδιού, το συμβολικό παιγνίδι και την ύπαρξη θετικού οικογενειακού ιστορικού σε θέματα αργοπορίας στο λόγο και μαθησιακής δυσκολίας.

Η έγκαιρη διάγνωση της γλωσσικής καθυστέρησης σε παιδιά μικρής ηλικίας (π.χ. στην ηλικία των 24 με 30 μηνών) θεωρείται πλέον σημαντική αφού σε αυτή την ηλικία το παιδί έχει πολλές δυνατότητες βελτίωσης και ανάκαμψης της γλωσσικής καθυστέρησης εφόσον και εάν ακολουθηθεί η σωστή συμβουλευτική ή θεραπευτική αγωγή. Τα παιδιά ωφελούνται περισσότερο από τη θεραπευτική αγωγή στην ηλικία των 2-4 χρόνων σε σύγκριση με θεραπευτική αγωγή που αρχίζει σε μεγαλύτερες ηλικίες. Η πρώιμη αυτή περίοδος θεωρείται η πιο εύκαιρη και η πιο κρίσιμη για παρέμβαση, λόγω της πλαστικότητας του εγκεφάλου, που επιτρέπει τη βέλτιστη αφομοίωση των ερεθισμάτων που δέχεται το παιδί. Η πρόγνωση του παιδιού με γλωσσική καθυστέρηση διαφέρει από περιστατικό σε περιστατικό.

Πηγή: Paidiatros.com

Τι είναι η μικροβιακή επιπεφυκίτιδα;

Είναι η μόλυνση του ματιού από κάποιο μικρόβιο. Πιο συγκεκριμένα, η μόλυνση αφορά τη λεπτή μεμβράνη που καλύπτει το μάτι και την εσωτερική επιφάνεια των βλεφάρων. Τα συνηθέστερα μικρόβια είναι ο σταφυλόκοκκος, ο πνευμονιόκοκκος, στρεπτόκοκκος κλπ.

Τι συμπτώματα προκαλεί η μικροβιακή επιπεφυκίτιδα;

•  Πυώδη έκκριση (τσίμπλα)από τα μάτια.
•  Τα βλέφαρα κολλούν μεταξύ τους με πύο, ιδιαίτερα μόλις ξυπνήσει το μωρό.
•  Το "ασπράδι" του ματιού μπορεί να είναι κόκκινο.
•  Τα βλέφαρα φουσκώνουν.

Ποια η θεραπεία της μικροβιακής επιπεφυκίτιδας;

• Καθαρίστε καλά το μάτι του παιδιού κάθε φορά πριν βάλετε μέσα οποιοδήποτε φάρμακο. Αν δεν το κάνετε αυτό το φάρμακο ελάχιστα θα δράσει.

• Αντιβιοτικά κολλύρια. Επισκεφθείτε τον παιδίατρο σας ή τον οφθαλμίατρο για να σας συστήσει το κατάλληλο φάρμακο. Προσέξτε να βάζετε το φάρμακο (σταγόνες ή αλοιφή) μέσα στο μάτι και όχι έξω από αυτό. Αν δεν τα καταφέρνετε μόνος σας ζητήστε τη βοήθεια του συζύγου. Ο ένας ανοίγει τα βλέφαρα και ο άλλος τοποθετεί το φάρμακο.

• Αν το παιδί σας φορεί φακούς επαφής θα πρέπει για όσο διάστημα έχει τη μόλυνση να φορά γυαλιά, γιατί μπορεί να πάθει βλάβη ο κερατοειδής.

Με τη σωστή θεραπεία το μάτι αναρρώνει σε 3-4 μέρες.

Μεταδίδει το μικρόβιο το παιδί μου;

Μάλιστα, γι` αυτό θα πρέπει να προσέξετε να μη χρησιμοποιούν άλλα μέλη της οικογένειας την πετσέτα με την οποία το παιδί σκουπίζεται όταν πλένει το πρόσωπό του. Επίσης να συμβουλεύσετε το παιδί να μην τρίβει τα μάτια του, γιατί με τον τρόπο αυτό μεταφέρει με τα χέρια του τα μικρόβια σε άλλες περιοχές του σώματος ή και σε άλλους ανθρώπους.

Πότε να τηλεφωνήσετε στο γιατρό σας.

•  Το παιδί βλέπει θολά.
•  Το παιδί αισθάνεται πολύ άρρωστο.
•  Δεν παρουσιάζει βελτίωση μετά από 3 μέρες θεραπεία.

Πηγή: Paidiatros.com

Η γιαγιά είχε δίκιο! Τα παιδιά χρειάζονται καθαρό αέρα και άσκηση. Όλοι το χρειαζόμαστε αυτό. Οι οικογένειες που περνούν χρόνο μαζί στη φύση δίνουν τροφή στο σώμα τους και συνδέονται καλύτερα μεταξύ τους. Όπως μας υπενθυμίζουν και επιβεβαιώνουν οι έρευνες, έχουμε πολλά να πάρουμε από τη φύση, ειδικότερα τα παιδιά. 

Σύμφωνα με τις έρευνες, τα παιδιά που περνούν χρόνο έξω στη φύση είναι:

Πιο χαρούμενα: Ο ήλιος, ο καθαρός αέρας και η δραστηριότητες στη φύση ενθαρρύνουν τη θετική διάθεση και μειώνουν τις πιθανότητες για κατάθλιψη.

Πιο ήρεμα: Ο καθαρός αέρας καταπραΰνει τις αισθήσεις όλων των παιδιών. Ειδικά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ επωφελούνται ιδιαίτερα από την ηρεμία και τη γαλήνη που προσφέρει η φύση.

Πιο υγιή: Πολλά παιδιά που δεν παίζουν αρκετά έξω στη φύση, έχουν μειωμένη Βιταμίνη D, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα υγείας. Επίσης, ο αέρας σε κλειστούς χώρους συνήθως δεν είναι υγιής, σε αντίθεση με τον αέρα σε εξωτερικούς χώρους που είναι γεμάτος οξυγόνο.

Πιο δημιουργικά: Το παιχνίδι έξω στη φύση είναι λιγότερο δομημένο σε σχέση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά στο σπίτι. Έτσι τα παιδιά παίζοντας ενεργητικά έξω στη φύση χρησιμοποιούν ελεύθερα τη φαντασία τους αλλά ασκούν και το σώμα τους.

Λιγότερο αγχωμένα: Οι ήχοι, οι μυρωδιές και οι εικόνες που προσφέρει η φύση μειώνουν το άγχος και το στρες.

Καλύτεροι μαθητές: Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που παίζουν έξω στη φύση έχουν συνήθως μεγαλύτερο εύρος συγκέντρωσης, αντέχουν περισσότερο την απογοήτευση καθώς γίνονται πιο δυνατά συναισθηματικά, και τα πάνε καλύτερα στο σχολείο.

Μικρότερη πιθανότητα να γίνουν υπέρβαρα: Οι παιδίατροι προτείνουν τουλάχιστον μια ώρα την ημέρα παιχνίδι έξω στη φύση. Αυτό μπορεί να τα προστατεύσει από την παχυσαρκία και τον διαβήτη.

Πολλά παιδιά μεγαλώνουν στην πόλη, πιθανόν σε διαμέρισμα. Ίσως να μην έχετε αυλή στο σπίτι σας, ή να μην αφήνετε τα παιδιά να παίξουν ελεύθερα έξω στη γειτονιά λόγω των κινδύνων που παραμονεύουν. Επίσης, ίσως να είναι δύσκολο να πείσετε τα παιδιά σας να αφήσουν την τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια για να παίξουν έξω στη φύση. 

Γονείς μην πτοείστε! Εάν εσείς το κάνετε προτεραιότητα να περνάτε χρόνο έξω στη φύση τότε θα μάθουν και τα παιδιά σας να το απολαμβάνουν! Είναι υποχρέωση μας να ερεθίσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών μας για το φυσικό περιβάλλον. Άλλωστε δεν υπάρχει κοντινότερο πράγμα στον άνθρωπο από τη φύση. Τα οφέλη της φύσης δεν αφορούν μόνο τα παιδιά, αλλά ολόκληρη την οικογένεια. 

Nα έχετε υπόψη αυτούς τους κανόνες:

1) Κλείστε όλα τα κινητά τηλέφωνα και αφιερώστε χρόνο στην οικογένεια και τα παιδιά σας. Αυτή είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να περάσετε ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια σας. Όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν.

2) Εάν επιλέξετε να ασχοληθείτε με κάποιο άθλημα, μειώστε τον ανταγωνισμό και ενθαρρύνετε περισσότερο τη διασκέδαση.

3) Ξεχάστε τις φράσεις «Θα λερώσεις τα ρούχα σου» και «Μην τρέχεις θα κτυπήσεις». Πάρτε μαζί σας μια αλλαξιά ρούχα και ένα μικρό φαρμακείο. Μην είστε υπερπροστατευτικοί.

 Συμβουλές και ιδέες για να περνάτε χρόνο έξω στη φύση

- Δημιουργείστε ένα χώρο έξω στην αυλή που να αρέσει στο παιδί σας. Μπορείτε να βάλετε μια κούνια, μια τσουλήθρα, ένα δοχείο με άμμο, να καλλιεργήσετε τον κήπο σας, και γενικά να δημιουργήσετε ένα ευχάριστο και ενδιαφέρον χώρο για το παιδί σας, όπου θα μπορεί να παίξει και να εξερευνήσει.

- Εάν δεν μπορείτε να έχετε κάτι μόνιμο όπως τα πιο πάνω και δεν έχετε αυλή, τότε μπορείτε απλά να παίξετε μαζί με μια μπάλα, να δημιουργήσετε ένα πρόχειρο σπιτάκι βάζοντας ένα σεντόνι ή τραπεζομάντηλο πάνω από ένα τραπέζι, ή να γεμίσετε ένα κουβά νερό για να παίξετε χρησιμοποιώντας ποτήρια και χωνιά.

- Αφιερώστε χρόνο στην οικογένεια σας απλά περπατώντας έξω σε ένα όμορφο μέρος. Το Σαββατοκύριακο προσφέρεται για μια εκδρομή έξω από την πόλη για παιχνίδι και φαγητό. 

- Μαζέψτε μαζί με το παιδί σας κοχύλια, πέτρες ή βότσαλα από μια παραλία. Μετά μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για να κάνετε ένα κολλάζ, να ζωγραφίσετε πάνω τους με μπογιές ή και να διακοσμήσετε το σπίτι.

- Εάν έχετε συγγενείς ή φίλους στο χωριό, κάντε τους μια επίσκεψη και δώστε την ευκαιρία στα παιδιά σας να έρθουν σε επαφή με τη ζωή του χωριού, το περιβόλι του παππού ή του θείου, τα ζώα που εκτρέφουν κ.α.

- Σε μια από τις βόλτες που θα κάνετε δώστε στο παιδί σας τη φωτογραφική μηχανή και αφήστε το να φωτογραφήσει οτιδήποτε είναι ενδιαφέρον. Αυτές τις φωτογραφίες μπορείτε να τις τυπώσετε και το παιδί σας θα μπορεί να τις δείχνει στους φίλους του.

- Ξαπλώστε κάτω από ένα δέντρο και ακούστε τους διάφορους ήχους της φύσης. Μπορείτε να το κάνετε σαν παιχνίδι, ονομάζοντας τον κάθε ήχο που ακούτε. Ίσως να μην ακούμε όλοι τα ίδια πράγματα! Αυτό αναπτύσσει και την ικανότητα του παιδιού σας για ακρόαση.

- Πηγαίνετε περίπατο στη φύση, σε ένα πάρκο, δάσος ή κήπο, και πάρτε μαζί σας έναν μεγεθυντικό φακό. Με αυτό το παιδί σας μπορεί να δει από κοντά διάφορα λουλούδια, έντομα, φωλιές μυρμηγκιών κλπ. Το παιδί σας θα αισθάνεται ένας μικρός εξερευνητής.

- Κάντε ένα περίπατο με τα ποδήλατά σας! Αυτή είναι μια πολύ διασκεδαστική δραστηριότητα για όλη την οικογένεια. Τα ποδήλατα δεν είναι μόνο για μικρά παιδιά αλλά και για μεγάλα! 

- Πάρτε μια κουβέρτα, φτιάξτε σάντουιτς και σνακ, πάρτε μια μπάλα μαζί σας ή οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι αρέσει στο παιδί σας και κάντε πικνίκ σε ένα πάρκο ή δάσος. Ίσως εμείς να μην έχουμε βάλει το πικνίκ στην κουλτούρα μας, όμως σε πολλές χώρες είναι ένας καλός τρόπος για να απολαύσει η οικογένεια τον ήλιο και τη φύση, κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο την καθαρά Δευτέρα αλλά πολλές μέρες του χρόνου!

Μην κλείνετε τα παιδιά σας στο σπίτι! Η φύση και οι δραστηριότητες έξω στην αυλή και το πάρκο μπορούν να διδάξουν πράγματα στα παιδιά που δεν τα συναντάμε στα βιβλία, την τηλεόραση ή τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τα παιδιά σας θα αγαπήσουν σίγουρα τη φύση εάν περνάνε καλά. Διασκεδάστε μαζί τους κάνοντας πράγματα έξω από τους τέσσερεις τοίχους του σπιτιού σας. Δεν κοστίζει τίποτα όμως προσφέρει πολλά στο παιδί και σ’ εσάς!

Πηγή: Paidiatros.com