Θα μπορούσαμε να πούμε χωρίς ενδοιασμό, πως απ’ όλα τα δώρα που θα μπορούσαμε να κάνουμε στα παιδιά μας, το πολυτιμότερο είναι ο ευτυχισμένος και υγιής γάμος μας. Απ’ όλα τα φροντιστήρια, χόμπι, ηλεκτρονικές συσκευές, παιχνίδια και ότι άλλο “υλικό” τρέχουμε κάθε φορά να αγοράσουμε, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτά που προσφέρει στην ανάπτυξη ενός παιδιού ένας υγιής γάμος. Άλλωστε, αυτό είναι το πρώτο του “σπίτι”, το πρώτο παράδειγμα, η πρώτη αίσθηση που παίρνει για το τι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις και τι σημαίνει αγάπη, σεβασμός, συντροφικότητα.

Για την υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού μας, πέρα από την στοργή και την αγάπη μας, χρειάζεται να θέσουμε κάποια όρια και κάποιους κανόνες στην συμπεριφορά του. Οι κανόνες αυτοί μπορεί να σχετίζονται με θέματα που αφορούν τον ύπνο, τη διατροφή, τη μελέτη, τις εξόδους, την αρνητική συμπεριφορά κτλ.

Τι είναι το Άγχος Αποχωρισμού και ποια είναι τα συμπτώματα;

Γύρω στην ηλικία των 10 μηνών μπορεί να προσέξετε πως το παιδί σας γίνεται πιο ανήσυχο όταν βρίσκεται μακριά σας. Κάθε φορά που απομακρύνεστε και εξαφανίζεστε από το οπτικό του πεδίο ή αναθέτετε σε κάποιον άλλο να το προσέχει, έστω και αν βρίσκεστε στο διπλανό δωμάτιο, αναστατώνεται και κλαίει. Όταν το βάζετε για ύπνο αρνείται να σας αφήσει να φύγετε από κοντά του και μπορεί να ξυπνήσει κατά τη διάρκεια της νύκτας και να σας ψάχνει. Αυτό το αναπτυξιακό στάδιο είναι γνωστό ως Άγχος Αποχωρισμού. Το παιδί σας δεν έχει μάθει ακόμα πως οι γονείς συνεχίζουν να υπάρχουν και θα επιστρέψουν, έστω κι αν βρίσκονται στο διπλανό δωμάτιο. Το στάδιο αυτό φτάνει στο αποκορύφωμα του μεταξύ των 10 με 18 μηνών και συνεχίζει να υφίσταται μέχρι τα 2 με 4 χρόνια.

Πολύ συχνά, όταν δύο σύντροφοι αποφασίζουν να χωρίσουν, βρίσκονται μπροστά σε μία επιπλέον δυσκολία: Δυσκολεύονται, δεν γνωρίζουν, δεν νιώθουν καθόλου άνετα, για το πώς θα διαχειριστούν το θέμα αυτό με το παιδί ή τα παιδιά τους. Αναρωτιούνται αν πρέπει να τους μιλήσουν, πώς πρέπει να τους μιλήσουν, ποιoς να το κάνει, να είναι μαζί ή χωριστά, πότε; πού; Tα ερωτήματα είναι πολλά και οι γονείς έχουν αγωνία. Θέλουν να προστατέψουν τα παιδιά τους όσο μπορούν, από την επώδυνη, για όλους, διαδικασία του χωρισμού.

Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι για το μικρό μας παιδάκι. Δε χορταίνουμε να ακούμε τα πρώτα του λογάκια, τα πρώτα του τραγουδάκια. Ξαφνικά, έρχεται η πρώτη του βρισιά και μας αφήνει με ανοιχτό το στόμα. Και πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει, έρχεται η δεύτερη και η τρίτη βρισιά. Κι εμείς αρχίζουμε να ψάχνουμε γιατί, πώς, τι οδήγησε το παιδί μας να αρχίσει τις βρισιές.

Το παιχνίδι έχει άμεση σχέση με την κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού και γενικότερα με όλους τους τομείς της ανάπτυξής του. Μέσα από τα παιχνίδια τα παιδιά μαθαίνουν να συνεργάζονται, να παίζουν δίκαια και ισότιμα, να ακολουθούν κανόνες, να κάνουν φιλίες, να διαπραγματεύονται και να επικοινωνούν. Επίσης, αποκτούν και αναπτύσσουν κοινωνική επίγνωση και κοινωνική συνείδηση και μαθαίνουν τους κοινωνικούς κανόνες. Δεν είναι τυχαίο που το παιχνίδι χρησιμοποιείται ως μέσο διδασκαλίας και έκφρασης, εφόσον έχει αποδειχτεί ότι ακόμα και τα πιο ντροπαλά παιδιά κοινωνικοποιούνται πιο εύκολα μέσω του παιχνιδιού.

Άγιος Βασίλης! Η μυθική, αγέραστη, διαχρονική φιγούρα που γεμίζει τις καρδιές των παιδιών με πληθώρα συναισθημάτων, φαντασία, ελπίδα, χαρά, ευχαρίστηση, αγωνία και ταυτόχρονα δέος. Αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι στον κόσμο των περισσότερων παιδιών και σύντροφο των Χριστουγέννων παρέα με τη φάτνη, τους μάγους και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.