Γιατί δεν μας ακούνε τα παιδιά;

8 λόγοι για τους οποίους τα παιδιά μας δεν μας ακούνε και λύσεις για το πώς να κάνετε το παιδί σας να ακούσει.

1. Δεν συμμερίζονται τις προτεραιότητές μας.

Κανένα παιδί δεν καταλαβαίνει γιατί το μπάνιο σας φαίνεται τόσο απαραίτητο. Το παιδί ασχολείται με κάτι άλλο, που του φαίνεται πιο σημαντικό. Μπορεί εσάς να μην σας φαίνεται σημαντικό, αλλά το παιχνίδι ενός παιδιού είναι η δουλειά του! Αυτό είναι καλό γιατί σίγουρα θέλετε ένα παιδί ανεξάρτητο, αντί να περιμένει από εσάς να το απασχολήσετε.

Λύση: Αρχικά, επικοινωνήστε με το παιδί σας παρατηρώντας με τι ασχολείται και αναγνωρίζοντας τις προτεραιότητές του: «Πωπωωω τι ωραίο σιδηρόδρομο φτιάχνεις ! Μπορείς να μου δείξεις πώς λειτουργεί;» Στη συνέχεια, δώστε του μια προειδοποίηση ότι πρόκειται να διακόψετε το παιχνίδι του. «Νικόλα, είναι ώρα για μπάνιο. Θέλεις να κάνεις το μπάνιο σου τώρα ή σε πέντε λεπτά; Εντάξει, σε πέντε λεπτά, είμαστε σύμφωνοι!»

2. Τα εκπαιδεύσαμε να μην δίνουν προσοχή και να υπακούν μόνο όταν φωνάξουμε και απειλήσουμε.

Το παιδί σας ξέρει ότι μπορεί να κερδίσει επιπλέον χρόνο πριν το μπάνιο, αν απλά σας αγνοήσει. Αυτό δεν το καθιστά κακό παιδί, απλώς ανθρώπινο. Αυτό σημαίνει ότι το εκπαιδεύσατε πως δεν μιλάτε σοβαρά παρά μόνο όταν φωνάξετε.

Λύση: Μην δίνετε οδηγίες από το άλλο δωμάτιο. Πλησιάστε το παιδί σας και αγγίξτε το. Σχολιάστε αυτό που κάνει και μετά πείτε "Συγγνώμη Ελίνα ... Πρέπει να σου πω κάτι" και περιμένετε μέχρι να σας κοιτάξει στα μάτια. Εάν κοιτάζει επίμονα σε μια οθόνη, προειδοποιήστε την ότι θα διακόψετε το παιχνίδι ή την τηλεόραση. Μην πείτε αυτό που έχετε να πείτε μέχρι να έχετε οπτική επαφή για να καταλάβει ότι μιλάτε σοβαρά. Κάντε μόνο μία προειδοποίηση και, στη συνέχεια, τηρήστε το χρονικό όριο για το οποίο έχετε συμφωνήσει. Εάν δεν το κάνετε, την εκπαιδεύετε να μην παίρνει στα σοβαρά τα λόγια σας.

3. Χρειάζονται τη βοήθειά μας για να "ξεκολλήσουν".

Όταν είστε βυθισμένοι στην οθόνη του υπολογιστή σας, δεν σας φαίνεται δύσκολο να ξεκολλήσετε και να μιλήσετε σε ένα παιδί που γκρινιάζει; Τα παιδιά βιώνουν την επαναλαμβανόμενη γκρίνια μας με τον ίδιο τρόπο που βιώνουμε τη δική τους γκρίνια, που σημαίνει ότι κι εκείνα προσπαθούν να την διαχειριστούν.

Λύση : Κάντε μια προειδοποίηση. Όταν επιστρέψετε σε πέντε λεπτά, σχολιάστε το παιχνίδι του: «Πωπωωω κοίτα αυτά τα τρένα που πηγαίνουν!» Θυμίστε του τη συμφωνία σας: «Εντάξει αγάπη μου, έχουν περάσει τα πέντε λεπτά. Θυμάσαι τη συμφωνία μας; Πέντε λεπτά και χωρίς φασαρία. Τώρα είναι ώρα για μπάνιο ». Στη συνέχεια, προσπαθήστε να συνδέσετε το παιχνίδι του με αυτό που ζητάτε να γίνει π.χ : «Θέλεις τα δύο βαγόνια να πηδήξουν από τον σιδηρόδρομο και να τρέξουν μέχρι το μπάνιο; Εγώ θα πάρω αυτό και εσύ εκείνο. Φύγαμε!»

4. Ο εγκέφαλός τους αναπτύσσεται ακόμη.

Κάθε φορά που ζητάτε από το παιδί σας να αφήσει αυτό που κάνει για να κάνει αυτό που θέλετε, πρέπει να κάνει μια επιλογή. Όταν αποφασίσει ότι η σχέση του μαζί σας είναι πιο σημαντική από αυτό που θέλει εκείνη τη στιγμή, ακολουθεί το αίτημά σας. Κάθε φορά που το κάνει αυτό, ενισχύει την ικανότητα του εγκεφάλου του να ανακατευθύνεται προς έναν υψηλότερο στόχο. Έτσι τα παιδιά αναπτύσσουν την αυτοπειθαρχία. Αλλά αυτό λειτουργεί μόνο εάν το παιδί σας ενεργήσει κάπως πρόθυμα. Αν το σύρετε με το ζόρι, με κλωτσιές και ουρλιαχτά δεν καταφέρνουμε κάτι, το παιδί αντί να επιλέγει, απλώς αντιστέκεται.

Λύση: Θέστε όρια με ενσυναίσθηση, ώστε να ΘΕΛΕΙ να συνεργαστεί και να εξασκεί το μυαλό του για να επιλέξει τον υψηλότερο στόχο.

5. Δεν αισθάνονται ότι ακούγονται.

Δεν μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά να υπακούσουν. Πρέπει να ΘΕΛΟΥΝ να συνεργαστούν. Ευτυχώς, τα παιδιά συνήθως μας δίνουν το πλεονέκτημα της αμφιβολίας και ακολουθούν τους κανόνες μας, αρκεί να αισθάνονται ότι και τα ίδια ακούγονται.

Λύση: Αναγνωρίστε τη θέση τους και αν είναι δυνατόν, δώστε τους μια επιλογή. "Σε ακούω. Το λες δυνατά και καθαρά - ΟΧΙ ΜΠΑΝΙΟ! Πραγματικά δεν θέλεις να κάνεις μπάνιο. Στοιχηματίζω ότι όταν μεγαλώσεις δεν θα κάνεις ΠΟΤΕ μπάνιο, σωστά;…. Απόψε όμως χρειάζεσαι μπάνιο…. Τι επιλέγεις - μπάνιο ή ντους;" Μερικές φορές, ακούγοντας την οπτική του παιδιού σας μπορεί ακόμη και να σας πείσει να συμβιβαστείτε ή να αλλάξετε γνώμη. Δεν έγινε κάτι, κι αυτό είναι εντάξει. Απλώς εξηγήστε στο παιδί το σκεπτικό σας, για να γνωρίζει ότι η λύση που σας πρότεινε είναι αυτό που σας άλλαξε τη γνώμη και όχι το πείσμα του.

6. Νιώθουν αποκομμένα από εμάς.

Όταν τα παιδιά δεν ακολουθούν το παράδειγμά μας, είναι επειδή αισθάνονται απόμακρα από εμάς. Γιατί θα ένιωθε απόμακρο ένα παιδί; Γιατί ήσασταν μακριά του όλη μέρα. Ή γιατί χάσατε την ψυχραιμία σας μαζί του σήμερα το πρωί. Ή είναι θυμωμένο μαζί σας επειδή έχετε πάντα το μωρό στην αγκαλιά σας. Ή επικεντρώνεστε σε χρονικά όρια και συνέπειες για πειθαρχία, αντί για ουσιαστική επικοινωνία. Ή ίσως μόνο, επειδή νιώθει ένα μικρό πλάσμα σε έναν μεγάλο κόσμο και αυτό από μόνο του είναι τρομακτικό, σε βαθμό που να του δημιουργεί ανασφάλεια και να το εμποδίζει να επικοινωνήσει με αγάπη.

Λύση: Συμπάσχετε με την εμπειρία του παιδιού σας, τόσο όταν του δίνετε μια οδηγία όσο και όσο πιο συχνά μπορείτε. Αυτό ξαναχτίζει την επαφή μεταξύ σας και το βοηθά να μάθει να υπακούει. Να είστε προετοιμασμένοι για τυχόν έντονα συναισθήματα που θα εκδηλωθούν μόλις το παιδί σας νιώσει αυτή τη ζεστή επικοινωνία και να είστε συμπονετικοί μαζί του. Αφού κατάφερε να σας αποκαλύψει αυτό που το βασάνιζε, το παιδί σας θα αισθάνεται ξανά κοντά σας και συνεργάσιμο.

7. Μας έχουν εγκαταλείψει.

Τα παιδιά φυσικά αναζητούν φροντίδα και καθοδήγηση στους γονείς τους. Αν είναι πεπεισμένα ότι είμαστε στο πλευρό τους, θέλουν να μας ευχαριστήσουν. Έτσι, εάν το παιδί σας είναι προκλητικό ή συνεχίζει να βρίσκεται σε αντιπαράθεση μαζί σας αυτό είναι ένα σημάδι πως η σχέση σας χρειάζεται δουλειά.

Λύση: Μισή ώρα Ειδικού Χρόνου με το παιδί, ατομικά και καθημερινά. Οι περισσότεροι γονείς υποτιμούν τον αντίκτυπό του αλλά δεν έχω δει ποτέ να αποτυγχάνει ο ειδικός χρόνος. Είναι απτή έκφραση της αγάπη σας, η προθυμία σας να βάλετε το παιδί σας πρώτο σε προτεραιότητα και να ασχοληθείτε αποκλειστικά μαζί του. Το γέλιο επίσης σας συνδέει με το παιδί σας. Κάθε παιδί χρειάζεται γέλια τόσο το πρωί όσο και το βράδυ για να παραμείνει σε επαφή μαζί σας. Όταν μια σχέση είναι τεταμένη, το γέλιο είναι συχνά ο ευκολότερος τρόπος εκτόνωσης μιας άσχημης κατάστασης.

8. Είναι άνθρωποι.

Η επιβολή δύναμης δημιουργεί απώθηση. Όλοι οι άνθρωποι αντιστέκονται στον έλεγχο και τα παιδιά δεν διαφέρουν. Όσο περισσότερο αισθάνονται «στριμωγμένα», τόσο πιο δυνατά επαναστατούν και επιλέγουν να μην υπακούσουν. Ακόμη και τα πιο συνεργάσιμα παιδιά χάνουν την πρωτοβουλία και την ικανότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Λύση: Επιλέξτε τις μάχες σας. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας γνωρίζει ότι είστε στο πλευρό του και ότι έχει κάποιες επιλογές. Αντί να προσπαθείτε να το ελέγχετε, προετοιμάστε το. Η διδασκαλία της αυτοπειθαρχίας μεγαλώνει ένα παιδί που μπορεί να σκεφτεί για τον εαυτό του και να υπερασπιστεί το σωστό.

Οι συζητήσεις για το αν τα παιδιά είναι κακομαθημένα, καταλήγουν να κατηγορούν πάντα τους γονείς για την ανατροφή των παιδιών που δεν είναι υπάκουα, λες και η υπακοή είναι το σημαντικότερο πράγμα. Ασφαλώς και θέλετε να μεγαλώσετε ένα παιδί που είναι πειθαρχημένο και ΘΕΛΕΙ να συνεργαστεί! Αυτό όμως είναι πολύ διαφορετικό από την υπακοή. «Ηθική είναι να κάνεις ό,τι είναι σωστό, ανεξάρτητα από το τι σου λένε. Υπακοή είναι να κάνεις αυτό που σου λένε ό,τι και να είναι σωστό». Ο καθορισμός ενσυναισθητικών ορίων έχει πολλή δουλειά. Σίγουρα θα ήταν ευκολότερο εάν τα παιδιά συμμορφώνονταν αμέσως και υπάκουγαν σε κάθε οδηγία μας. Τα καλά νέα είναι ότι ακολουθώντας με συνέπεια αυτές τις πρακτικές μεγαλώνει ένα παιδί όχι μόνο με αυτοπειθαρχία, αλλά και ένα παιδί που ξέρει ότι είστε δίπλα του.

Πηγή : Herokids.gr